[ตัวแสบจำเป็น]

"มีคนอยู่ ๔ คนเดินมา ไอ้คนชื่อเมตตามันเดินไม่ดี เดินไม่ระวัง
ตกไปในเหว ไอ้คนชื่อกรุณาก็เอาไม้แหย่ลงไป 'อ้าว.. มึงจับไม้
จับอะไร' ไอ้คนชื่อเมตตา มันเมตตาหนักไปหน่อย ตัวอ้วนใช่ไหม
มันอ้วน มันก็หล่นลงไปด้วยเลย ไอ้ตัวมุทิตาก็ ตาย..เพื่อนเรา ๒ คน
หล่นไป เราต้องช่วย ก็เลยหล่นไปอีกคน ไอ้ตัวอุเบกขามาตัวที่ ๔ เห็น
โห้.. ตั้ง ๓ คน เกินกำลัง ช่วยไม่ไหว เลยรอดอยู่คนเดียว
บางครั้งต้องใช้อารมณ์นี้"

"อันนี้เป็นอุเบกขาในเรื่องของสาวกภูมิ ถ้าเป็นอุเบกขาของพระโพธิสัตว์นี่
มีนิดเดียว ช่วยไม่ได้นี่ กูทุกข์ ต้องไปวานองค์นั้น องค์นี้มาช่วย"

"คือการที่จะวางอุเบกขาให้ได้ มันต้องมีปัญญาก่อน ว่าสัตว์ทั้งหลาย
มีกรรมเป็นของของตน มีกรรมเป็นผู้ให้ผล มีกรรมเป็นแดนเกิด
ถ้ามันรู้หลักอย่างนี้จะอุเบกขาเป็น ไม่อย่างนั้นมันอุเบกขาไม่ได้
มันจะช่วยไปหมด ไปช่วยหมดมันเกินกำลังเรา แล้วเรามาทุกข์ทีหลัง
ถ้าเราสามารถช่วยได้ โดยที่เราไม่ทุกข์ มันก็ไม่เป็นไร ใช่ไหม"