[ป้านุช]

"...เมื่อเร็ว ๆ นี้ ไปบนภูเขาแล้วก็ทราบว่า คนที่รู้จักมานานเป็นคนชาวเขา เขาไม่สบายไม่มาพบ จึงส่งเฮลิคอปเตอร์ไปรับ และได้ส่งโรงพยาบาลในวันนั้นเอง ก็ได้ช่วยชีวิตเขา มิฉะนั้น เขาก็คงต้องเสียชีวิตในไม่ช้า

ในคราวนั้นเขาให้ลูกชายไปด้วย ส่วนน้องชาย เขาบอกว่าให้อยู่ดูแลบ้าน เพราะเขามีหน้าที่เป็นผู้ใหญ่บ้าน เพราะฉะนั้นการที่นำคนไปช่วย ให้คนไปเข้าโรงพยาบาล ก็เห็นได้ว่าชาวบ้านเขาไม่ได้เอาเปรียบ เขาก็รู้ว่าควรมิควรแค่ไหน

การที่เราช่วยให้ผู้ใหญ่บ้านไปรักษาตัว และเขามีชีวิตอยู่ได้ สามารถที่จะทำงานทำการต่อไปด้วยความแข็งแรง เขาก็เห็นความดีของส่วนรวม เขาก็รู้สึกว่ามีคนเอาใจใส่ รู้สึกว่าทางการทั้งด้านปกครองทั้งด้านการแพทย์ช่วยเขาเต็มที่ เขาก็มีกำลังใจที่จะทำงานด้วยความสำนึกว่า เมืองไทยนี้มีจิตใจเหมือนกันทั่วไปทุกแห่ง คือจิตใจเมตตาซึ่งกันและกัน จิตใจที่จะส่งเสริมให้แต่ละคนมีชีวิตที่สมบูรณ์ขึ้น ซึ่งเป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่งของคนไทย เป็นคนที่เอื้อเฟื้อ เป็นคนที่มีเมตตา

อันนี้เป็นสัญลักษณ์ หรือเป็นนิสัยใจคอของคนไทยตั้งแต่โบราณมา ซึ่งมาในปัจจุบันนี้อาจจะดูถอยไป เพราะว่าชีวิตสมัยใหม่ดูจะต้องเป็นเรื่องเป็นราวมากขึ้น การที่เป็นเรื่องเป็นราวมากขึ้นก็จำเป็นเพราะว่าจะต้องตั้งงบประมาณเป็นต้น จะต้องทำอะไรให้มีระเบียบ จึงทำให้การแผ่เมตตานี้อาจจะไม่สะดวก..."