[รุ้งทรงกลด]

กระผมอยากจะไปสวรรค์ เพื่อหนีนรก ก็เลยพยายามนึกถึงภาพพระให้ได้อยู่เสมอ แม้ว่าอาจจะเผลอทำบาปไปบ้าง แต่ก็พยายามจะทำดีให้มาก ๆ เท่าที่กำลังใจจะทำได้ เช่น สวดมนต์ ไหว้พระ ภาวนา

โดยเฉพาะภาวนา ผมจะพยายามนึกถึงพระให้ได้ทุกวัน โดยตั้งหิ้งพระไว้ในห้องนอน หันหน้าพระไปทางทิศตะวันออก ติดภาพพระไว้ในห้องด้วย อย่างไรก็ได้เห็นพระทุกวันแน่

แต่ปัญหาก็คือ แม้ว่าผมจะเห็นพระทุกวัน แต่ก็มีหลายเวลาที่จิตมักจะคิดไปถึงบาปที่เคยทำมาเสมอ โดยจิตของผมมักจะนึกถึงพระและบาปของตัวเองสลับกันไปสลับกันมาอยู่ตลอดทั้งวัน จนผมรำคาญ ผมก็เลยใช้วิธีนึกถึงภาพพระพุทธเจ้าให้มีขนาดองค์ใหญ่กว่าโลกมนุษย์และให้องค์พระนั้นประทับลงบนบาปของผม จนบาปนั้นแบนติดดินไปเลย เมื่อทำแบบนี้ ถึงผมจะนึกถึงบาปแต่บาปนั้นก็แบนอยู่ใต้องค์พระ ซึ่งจะทำให้ผมสามารถนึกถึงพระได้แม้จะนึกถึงบาปก็ตาม

ไม่ทราบว่าเมื่อทำแบบนี้แล้ว ถ้าผมตายไปในขณะนั้นผมจะได้ไปเกิดเป็นอะไรครับ

และมีวิธีวางอารมณ์แบบไหนบ้างที่จะทำให้ผมมั่นใจได้ว่าจะไม่ตกนรก สามารถไปสวรรค์ในชาตินี้ได้เป็นอย่างน้อยครับ