[เถรี]

สิ่งที่ครูบาอาจารย์แต่ละท่านบอกมาเป็นแค่แนวทางเท่านั้น ว่าท่านปฏิบัติอย่างไร แล้วเราดำเนินรอยตามไป แต่ไม่ใช่ว่าเราจะเจอแบบท่านทุกอย่าง อาตมาเองคลุกคลีกับพระสายหลวงปู่มั่นมาตั้งแต่เด็ก ๆ วิ่งรับใช้มาแทบทุกองค์ โดยเฉพาะจะสนิทกับหลวงปู่ฝั้น วัดถ้ำขามมากที่สุด ยกให้ท่านเป็นครูบาอาจารย์คนหนึ่ง สมัยก่อนที่จะได้ปฏิบัติตามสายหลวงพ่อวัดท่าซุง ก็มีท่านเป็นครูบาอาจารย์ในดวงใจ กะว่าถ้าบวช..ก็จะบวชกับครูบาอาจารย์ที่มีความสามารถแบบนี้แหละ

ปรากฏว่าหลวงปู่หลวงพ่อสายนั้นท่านบอกว่า “ให้ไปทำเอา ให้ไปภาวนาเอา ติดขัดตรงไหนแล้วมาถาม” รายละเอียดไม่มีเลย บอกแค่นั้น พอมาเจอตำราหลวงพ่อวัดท่าซุง ท่านให้รายละเอียดแล้วติดใจ ปฏิบัติไปปฏิบัติมาก็เลยมาอยู่ทางด้านนี้แทน ดังนั้นว่า..ในส่วนที่ท่านบอก ครูบาอาจารย์สายนั้นพอเรามีปัญหา ท่านบอกว่า “สู้แค่ตายเลยลูก” อาตมาลองสู้แล้ว ตายจริง ๆ ตายฟรีด้วย..! เพราะว่าความเข้มแข็งของกำลังใจเราไม่ได้อย่างของท่าน แล้วไปใช้วิธีการเดียวกับท่านก็เจ๊งเลย

พระสายอีสาน การดำรงชีวิตลำบากสาหัสสากรรจ์ ท่านต้องดิ้นรนมาตั้งแต่เด็ก พวกเราเด็ก ๆ ยังวิ่งเล็กกันอยู่เลย เด็กทางภาคอีสาน ขุดหาแมงกุดจี่ หาเขียด หากบ ตัวเล็ก ๆ เขาต้องหากินเป็นแล้ว ไม่อย่างนั้นอดตาย ในเมื่อชีวิตต้องดิ้นรนขนาดนั้น ความเข้มแข็งของกำลังใจจึงมาก พระสายนั้นถึงต้องทรมานตัวเองค่อนข้างหนัก กว่าสภาพจิตจะยอมลงให้ เมื่อเช้าเราสวดพระสหัสสนัย จะมีตอนหนึ่งที่ว่า

ทุกขาปฏิปทา ทันธาภิญญา ปฏิบัติก็ลำบาก บรรลุก็ยาก
ทุกขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา ปฏิบัติลำบาก แต่บรรลุง่าย
สุขาปฏิปทา ทันธาภิญญา ปฏิบัติสบาย แต่บรรลุยาก
สุขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา ปฏิบัติสบาย และบรรลุง่าย

เราต้องเลือกว่าวิธีการไหนถึงจะเหมาะสมกับเรา แต่ส่วนที่จำเป็นที่สุดเลยก็คือต้องทำให้ต่อเนื่อง อย่าทิ้งช่วงให้ขาดลง การปฏิบัติเป็นการว่ายทวนน้ำ เราปล่อยเมื่อไรจะไหลตามน้ำไป พอเราว่ายใหม่อย่างเก่งก็ได้เท่าเดิม ถ้าวันไหนล้าก็ได้ไม่เท่าเดิม ก็แปลว่าเรามีแต่จะห่างฝั่งไปเรื่อย แล้วตอนที่ว่ายทวนน้ำนี่เป็นตอนที่ลำบากมาก ยิ่งระยะทางห่างมากทุกที ก็ยิ่งต้องตะเกียกตะกายมาก

หลายท่านจะมีประสบการณ์ว่าเคยปฏิบัติได้ดี พอทิ้งไปแล้วจะเอาให้ดีเหมือนเดิมนี่แทบเลือดตากระเด็น ฉะนั้น..อย่าเปิดโอกาสให้กิเลสกินใจเราได้ ต้องพยายามรักษาความดีให้ต่อเนื่องเข้าไว้