[เถรี]

ไปสร้างโรงพยาบาลพนมทวน ก็เลยตั้งชื่อโรงพยาบาลเจ้าคุณไพบูลย์อุปถัมภ์ ท่านบอกว่า “ทำให้เขาหน่อยวะ ลูกหลานกูจะมาเข้าโรงพยาบาลในเมืองก็ไกล ต้องมาแย่งกับเขาอีก สร้างให้ตรงนั้นเลย” พระก็ไปกันทั้งจังหวัด ไปช่วยกัน ท่านก็บอกญาติโยมไปเลี้ยงอาหารกันหน่อย ไม่ขออะไรหรอก เงินก็ไม่เอา เอาอาหารไปเลี้ยงพระเณรก็พอ

ท่านตากแดดตัวดำปี๋เพราะไปเทปูนเอง แล้วพระเณรที่ไหนจะกล้าอู้ ถึงเวลาก็นุ่งสบงตัว อังสะตัว มีผ้าอาบเคียนหัว ทะมัดทะแมงอย่าบอกใครเลย ๖๐ กว่า ๗๐ ปี เทปูนเอง ไม่รู้กลางค่ำกลางคืนเป็นอย่างไร ร้องโอย ๆ บ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้ ? แต่กลางวัน แหม...คึกคักเข้มแข็ง เป็นตัวอย่างที่ดี

บอกแล้วว่าอยู่ให้เขารักใคร่เกรงใจ จากไปให้เขาคิดถึง ก่อนหน้านี้กาญจนบุรีก็มีหลวงปู่ยิ้ม รุ่นถัดมาก็หลวงปู่เปลี่ยน วัดใต้ หลวงปู่ดี วัดเหนือ หลวงปู่สอน วัดทุ่งลาดหญ้า มายุคหลังนี้ใคร ๆ ก็บอกต้องหลวงพ่อไพบูลย์ ช่วยเขาทั่วไปหมด

ปกติใคร ๆ ก็บอกว่าหลวงพ่อสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ วัดสามพระยา ดุ...เด็ดขาดขนาดไหน ไปกับเจ้าคุณไพบูลย์อย่างกับปี่กับขลุ่ย คือคนทำงานจริงเหมือนกัน หลวงพ่อไพบูลย์ทำงานก็ไม่เคยเรียกร้องจะเอายศจะเอาตำแหน่งอะไร ทำไปเรื่อย ๆ ทำเพื่อพระเพื่อเณร ทำเพื่อชาวบ้านทั้งนั้น