[เถรี]

"พอมารุ่นหลวงพ่อณรงค์ (พระเทพเมธากร) เป็นเจ้าคณะจังหวัดต่อ อาตมาซื้อรถเบนซ์ถวายท่านคันหนึ่ง ช่วงที่อยู่ก็ดูแลรถ คอยเติมน้ำมันให้ ท่านก็ใช้เพลิน พอท่านส่งอาตมาขึ้นไปอยู่วัดท่าขนุน ทางด้านนี้ใช้รถไปไม่ถึงเดือน ท่านต้องเอารถไปให้หลานใช้ บอกว่าสู้ค่าใช้จ่ายไม่ไหว ก็คือรถเบนซ์เวลาขับแล้วไม่รู้สึกว่าเร็ว เหยียบ ๑๖๐-๑๗๐ นิ่งอย่างกับรถอื่นขับแค่ร้อยเดียว คราวนี้พอเหยียบขนาดนั้นก็กินน้ำมันมาก สมัยที่อาตมาอยู่เช้าก็เติม เย็นก็เติม ท่านก็ไม่รู้ เพราะว่าอาตมาจ่ายคนเดียว เจอจ่ายเองแบบนั้นเข้าเลยไม่เอาอีกแล้ว

จำได้ว่าผู้การป๊อดเอาไปใช้ หลานท่านตอนนี้เป็นรองผู้กำกับสมุทรสาคร เดี๋ยววันงานศพก็น่าจะเจอหน้า ถามว่า "อาจารย์เล็กไม่เอารถคืนหรือ ?" "เอามาทำไม ก็ถวายท่านไปแล้ว แล้วอย่างผมขี่เบนซ์ได้ที่ไหน...ขี้กลากขึ้นตูดเปล่า ๆ" ความจริงไม่ใช่หรอก รถเบนซ์ รถบีเอ็ม รถยุโรป เครื่องปรับอากาศไม่ดี ดีแต่ฮีตเตอร์ ใครไปนั่งข้างหลังนี่ถ้าหากว่าปอดไม่ดี ก็เมารถหมด เพราะอากาศไม่พอหายใจ ลองไปใช้รถยุโรปแล้วไปนั่งข้างหลัง แหม...ประเภทมาดดี ๆ ต้องนั่งข้างหลัง มีคนเปิดประตูให้ ลงมาอ้วกแตก..ทุเรศฉิบหา..! ใช้ก็ใช้รถญี่ปุ่นราคาไม่กี่สตางค์ ซ่อมก็ง่าย

วันก่อนพระครูศรีกาญจนวิสุทธิ์ (ท่านอาจารย์มหาไพรัช) เลขานุการเจ้าคณะจังหวัด “โห..อาจารย์เล็ก ผมไปงานที่สังขละฯ ทีเดียวหมดเป็นแสน” ถามว่าอะไรนะ ? “ผมใช้รถ...ง รถเสียช่างไปยกกลับมา เขาบอกว่าค่าซ่อมแสนหก..!”