[เถรี]

อาตมาก็เหมือนกัน ได้ผลแล้วก็เปลี่ยน ไปถึงแทบจะโดนหลวงพ่อฟาดกบาลแยก "ใครใช้ให้มึงทิ้งของเก่าวะ..?!"
อาตมาก็ "อ้าว..แล้วของเก่าต้องเก็บไว้ด้วยหรือครับหลวงพ่อ ? ก็เราทำได้แล้ว"
หลวงพ่อบอกว่า "ทำได้แล้วก็ต้องทวนเอาไว้ทุกวัน ก่อนจะขึ้นกองใหม่ต้องทวนของเก่าให้เต็มที่ก่อน"

อาตมาก็ไม่รู้ นึกว่าจบแล้วก็ไม่ต้องไปยุ่งกับกองนั้นอีก เพราะว่าถ้าเราทิ้งก็จะเกิดอาการที่บอกว่า
เจ็ดวันเว้นดีดซ้อม.............ดนตรี
ห้าวันอักขระหนี................เนิ่นช้า
สนิมกิน..ก็เลยต้องทวนของเก่าเต็มที่ก่อน แล้วค่อยเปลี่ยนไปขึ้นกองใหม่ กองใหม่ได้แล้วคราวนี้ก็ทวน ๒ กอง แล้วไปขึ้นกองที่ ๓ ไล่ไปเรื่อย

มีกรรมฐานอยู่สองอย่างเท่านั้นในชีวิตที่อาตมภาพว่ายากมาก แต่สอนพวกเราอยู่ทุกวัน ก็คือ พรหมวิหาร ๔ กับ อรูปฌาน ๔

ถามว่า "สอนอยู่ทุกวัน..สอนตรงไหน ?" ก็แผ่เมตตานั่นแหละ กำหนดภาพพระในอก ในท้อง กำหนดอยู่ข้างนอกเป็นรูปฌาน กำหนดอยู่ข้างในเป็นอรูปฌาน ฟังดูแล้วบ้าไปเลยนะ..บ้าไปก่อนแล้วกัน เดี๋ยวทำได้ก็จะรู้เอง

เป็นกรรมฐานแปดกอง สองหมวด ที่ยากมาก เพราะว่าใหม่ ๆ ไม่มีความเข้าใจ เมื่อคล่องตัวขึ้นมาสามารถแยกแยะได้แล้ว คนเขาถามว่า "อากาสกสิณหรือว่ากสิณอากาศ กับอากาสานัญจายตนฌาน ต่างกันตรงไหน ?" ใครตอบได้บ้าง ?

อากาศกสิณเราจับเฉพาะช่องว่างส่วนใดส่วนหนึ่งเท่านั้น
แต่อากาสานัญจายตนฌานจับความกว้างไร้ขอบเขตของอากาศ จะเรียกว่าอวกาศก็ได้

ต่างกันแค่นี้เอง กำลังคือฌาน ๔ เท่ากัน แต่วิธีการปฏิบัติต่างกัน กองหนึ่งเลยเป็นรูปฌาน อีกกองหนึ่งเป็นอรูปฌาน