[เถรี]

หลายท่านรู้สึกหนักใจ ขณะเดียวกันหลายท่านก็แก้ไม่ตกในส่วนของการปรามาสพระรัตนตรัย ก็ขอให้ทุกท่านทราบว่า ถ้าสติสัมปชัญญะของเราสมบูรณ์บริบูรณ์ การกระทำที่น่าเกลียดน่าชังทั้งหลายเหล่านั้น เราย่อมไม่ทำอยู่แล้ว แต่นี่เราโดนดลใจด้วยกำลังของกิเลส ด้วยกำลังของมาร ก็ให้เราตั้งหน้าตั้งตากราบขอขมาพระรัตนตรัย

ทุกครั้งที่เราจะทำความดี ไม่ว่าจะเป็นการสวดมนต์ การภาวนา ให้ขอขมาพระรัตนตรัยเสียก่อน เพื่อที่เราจะได้ถอนจิตของตนออกมาว่า ในความไม่ดีทั้งหลายนั้นที่เราได้ทำไป เราได้กราบขอขมาพระรัตนตรัยแล้ว

ถ้าเราหมั่นทำบ่อย ๆ ดังนี้ โดยไม่ไปเศร้าหมอง ไม่ไปหยุดอยู่ มารก็ไม่สามารถจะขวางเราได้ แต่ถ้าเราปรามาสพระรัตนตรัยแล้ว มัวแต่เศร้าหมองอยู่ ไม่กล้าทำความดีต่อ ถ้าเป็นดังนั้นเขาก็จะขวางเราได้สำเร็จ เป็นต้น

มารไม่ชอบบุคคลที่รู้เท่าทัน ถ้ารู้เท่าทันมารก็จะถอยหลังไป ไม่สามารถที่จะมาขัดขวางเราได้อีก ดังนั้น..วันนี้แม้ว่าสภาพอากาศและสถานที่ไม่อำนวย แต่ว่าพวกเราก็ยังตั้งใจที่จะเจริญกรรมฐานร่วมกัน ถือว่าในขั้นต้นนั้น กำลังใจของพวกเราใช้ได้แล้ว

แต่ว่าความที่เผลอไปหงุดหงิด เนื่องจากว่าร้อนบ้าง เบียดเสียดกันบ้าง ทั้งหลายเหล่านี้ให้ถือว่าเป็นเรื่องปกติ เรารู้ไม่เท่าทันย่อมเกิดอารมณ์ขึ้นได้บ้าง แต่เมื่อรู้แล้ว ก็ให้รีบระงับเสีย

วิธีที่ระงับที่ดีที่สุด ก็คือ การอยู่กับลมหายใจเข้าออกของเรา และโดยเฉพาะในสภาพอากาศเช่นนี้ ในสถานการณ์ที่คล้ายคลึงเช่นนี้ เป็นโอกาสที่เราจะฝึกกำลังใจที่ดีที่สุด ว่ามีความอดทนอดกลั้นเพียงใด สิ่งที่เราฝึกหัดมาตั้งแต่ต้น สามารถใช้งานจริงได้เท่าไร

สำหรับช่วงนี้ก็ให้ทุกท่านกำหนดความรู้สึกอยู่กับลมหายใจเข้า ลมหายใจออก ถ้ายังมีลมหายใจหรือมีคำภาวนาอยู่ ก็ให้กำหนดลมหายใจและคำภาวนาไป ถ้าไม่มีลมหายใจหรือไม่มีคำภาวนา ก็ให้กำหนดรู้ว่า ไม่มีลมหายใจ ไม่มีคำภาวนา ขอให้ทำดังนี้ไปเรื่อย ๆ ประคับประคองรักษาอารมณ์ไว้ จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกหมดเวลา


พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺปญฺโญ
เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน ณ บ้านอนุสาวรีย์
วันพุธที่ ๕ พฤษภาคม ๒๕๕๓