"ขึ้นรถเที่ยวสี่โมงครึ่งจากข้างล่างขึ้นไป ๓๕ กิโลเมตรถึงโรงแรม ด้วยความที่รีบออกมาเพื่อไปนอนพักก่อน มาถึงตอนนี้ปรากฏว่าพวกข้างในออกมากันแล้ว เจอกันตรงหน้าโรงแรมพอดี เจริญกับชีวิตเถอะ..!
พวกที่ออกมายังไม่ครบ ที่ออกมามีน้องโบว์ ทิดดอย คุณเต้อ ลูกเหมียว ก็บอกว่าพวกคุณรอไปก่อนแล้วกัน อาตมาไปสรงน้ำก่อน เบื่อตัวเองเต็มทีแล้ว อุตส่าห์รีบออกมา หวังจะได้นอนพัก ที่ไหนได้..พาตูลงไปเดินเล่นยันข้างล่างโน่น..!
อาตมาไปขอกุญแจขึ้นห้องพัก อาบน้ำเปลี่ยนผ้าเสร็จสรรพแล้วค่อยลงมาใหม่ เจอพวกเราทั้งกลุ่มกำลังเบิกกุญแจกันอยู่ เป็นอันว่ากลับมากันครบ ที่เหลือใครจะกินอาหารเย็นก็นัดกันเองว่าจะเจอตรงไหน ไม่ใช่เรื่องของอาตมาแล้ว กลับห้องนอนไปพักดีกว่า
ปรากฏว่าทั้งคณะ ๑๕ คน มีอาตมากับทิดเฟิร์ส ๒ คนที่วันนี้ได้กำไรมากกว่าเพื่อน นั่งรถเที่ยวได้กำไรมา ๘๕ กิโลเมตร..! เขาคงจะเห็นว่าขาไปพวกเราจะถ่ายรูปไม่ทัน ก็เลยให้นั่งรถย้อนมา ถ่ายซ่อมมาได้อีกเยอะเลย
อาตมาตอนแรกก็สงสัยตัวเอง เด็ก ๆ รุ่นหลังบอกว่าอาตมาพูดภาษาอังกฤษสำเนียงแปลก ๆ บางคนบอกว่าหลวงพ่อพูดภาษาอังกฤษสำเนียงโบราณ แต่ทีนี้อาตมาไปยุโรปมา เขาก็ฟังออกกันทุกคน ลืมไปว่าสำเนียงออกฟอร์ดเขาใช้ทางด้านยุโรป พอมาเอเชียนี่ตายสนิท ฉะนั้น..พวกเราเป็นรุ่นหลัง ๆ ที่ใช้สำเนียงอเมริกัน ไปได้..เอาตัวรอดได้แน่ แต่อาตมาอาจจะอดตาย..!"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 15-12-2019 เมื่อ 12:58
|