[เถรี]

ถ้าอารมณ์ใจของเราทรงตัวอย่างนี้ก็คือเราทรงปฐมฌานอยู่ มีหลักพิจารณาง่าย ๆ คือจะรู้ลมอัตโนมัติ ลมหายใจจะเข้าจะออก เราไม่ต้องบังคับลมหายใจ ไม่ต้องตามดูตามรู้ ลมหายใจจะเป็นไปโดยอัตโนมัติ เข้าไปจนสุดออกมาจนสุด เราต้องการสัมผัสกี่ฐาน ก็จะรู้ได้ชัดเจน ดังนั้น ถ้าอาการเหล่านี้เกิดขึ้นกับท่าน ก็ขอให้รู้ว่ากำลังสมาธิของเราเริ่มทรงตัวเป็นอัปปนาสมาธิแล้ว คราวนี้กำลังของอัปปนาสมาธิขั้นปฐมฌาน ถ้าเราเอามาใช้ตัดกิเลส ก็จะตัดกิเลสในระดับของพระโสดาบันและพระสกิทาคามี มากกว่านั้นกำลังยังไม่เพียงพอที่จะใช้งาน

แต่ทีนี้ที่เราพูดถึง ก็คือ การที่เรามีสมาธิทรงตัว กำลังใจจะเข้มแข็งมากขึ้น จะมีความเด็ดขาดจริงจังมากขึ้น เหตุที่เป็นเช่นนั้นเกิดจาก ๒ สาเหตุด้วยกัน สาเหตุแรกคือสมาธิดีขึ้น ความเด็ดขาดมั่นคงก็จะมี ประการที่สองก็คือ เมื่อสมาธิทรงตัว เราจะเห็นคุณพระรัตนตรัย เกิดความรู้สึกว่า แค่สมาธิเบื้องต้นเรายังมีความสุขความสบายขนาดนี้ แล้วสมาธิระดับสูงขึ้นไป ตลอดจนท่านทั้งหลายที่เป็นพระอริยเจ้าไปแล้ว จะมีความสุขขนาดไหน ? ความเคารพใน พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ จะเต็มล้นในหัวใจ กำลังใจจะทุ่มเทให้การปฏิบัติอย่างไม่เบื่อไม่หน่าย ชนิดที่แลกกันด้วยชีวิตก็ยินดี