[เถรี]

บุคคลที่อาสานำทางไปส่งตรงปากทาง ถามว่าเข้าไปถึงหรือเปล่า ? ท่านบอกว่าแค่เข้าไปถึงเขตที่อากาศไม่เหมือนข้างนอกก็หยุด แล้วเดินกลับออกมา ซึ่งใช้เวลาไม่กี่นาที แต่ว่าข้างนอกผ่านไปแล้วครึ่งวัน ถามว่าอากาศไม่เหมือนข้างนอกอย่างไร ? ท่านเล่าให้ฟังว่า มีแสงสว่างมาจากทุกทิศทุกทาง แต่ไม่มีต้นกำเนิดแสง ไม่มีดวงอาทิตย์

ส่วนอีกท่านหนึ่งไป ก็ลักษณะเดียวกัน เพียงแต่ว่าท่านนี้ภาวนาเก่ง แม้แต่เดินอยู่ก็ภาวนาได้ ท่านจึงภาวนาเพลินไป ปรากฏว่าพอเงยหน้าขึ้นมา เห็นบรรยากาศเป็นอย่างที่เพื่อนฝูงเล่าให้ฟังว่า มีแสงสว่างมาจากทุกทิศทุกทาง แต่ต้นไม้ไม่มีเงา แล้วไม่มีแหล่งกำเนิดแสง จึงรีบเดินย้อนออกมา ปรากฏว่าหายไปหนึ่งวันกับหนึ่งคืน..!

ภายหลังเมื่อกระผม/อาตมภาพได้เดินทางข้ามไปฝึกฝนตนเองทางประเทศพม่า พอดีตรงกับวันพระ ได้ไปภาวนาอยู่บนภูเขา เพราะว่าเป็นคนไม่ชอบความวุ่นวาย เนื่องจากว่าทางด้านชาวมอญชาวพม่านั้น เมื่อถึงเวลาก็จะแห่กันมาทำบุญหมดทั้งหมู่บ้าน จึงมีความวุ่นวาย ไม่ว่าจะเป็นเสียง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการทำข้าวปลาอาหารอะไรก็ตาม กระผม/อาตมภาพจึงหนีขึ้นไปภาวนาอยู่บนเขา ก็คือพิงผนังเขา แล้วก็ภาวนาเงียบ ๆ อยู่

ปรากฏว่าอยู่ ๆ มีบุคคลผู้หนึ่งปรากฏขึ้นมาตรงหน้า เหมือนอย่างกับผุดขึ้นมา แวบเดียวก็มายืนอยู่ตรงนั้น เมื่อเห็นดังนั้นกระผม/อาตมภาพก็คิดว่า "นี่ไม่ใช่คนปกติแล้ว" จึงส่งเสียงทักไปว่า "โยม...เป็นภพภูมิไหนหรือ ?" เขาเองเขาก็ตกใจ ไม่คิดว่าจะมีพระมานั่งซุ่มเงียบ ๆ อยู่ตรงนี้

ในเมื่อเห็นเขา เขาก็ยอมรับ บอกว่า "เป็นชาวลับแลครับ"
ก็ถามว่า "แล้วโยมมาทำอะไร ?"
เขาบอกว่า "จะมาทำบุญที่วัดนี้ เนื่องจากว่าเป็นวันพระใหญ่"
ก็ถามว่า "ที่โยมมานี่เป็นฤทธิ์ เป็นอภิญญา ตามที่มีในพระไตรปิฎก หรือว่าอย่างไร ?"
ท่านบอกว่า "ไม่ใช่ขอรับ เป็นฤทธิ์ที่เกิดโดยวิบากกรรม ที่ภาษาบาลีเรียกว่ากัมมวิปากชาฤทธิ์ พวกผมทุกคนสามารถทำอย่างนี้ได้ทั้งหมด"