[เถรี]

คราวนี้ในการปฏิบัติธรรมนั้น เป็นการเร่งรัดบารมีของตนเอง เรายิ่งทำกำลังใจก็จะยิ่งเข้มข้น ก้าวเข้าใกล้จุดหมายไปเรื่อย สิ่งต่าง ๆ ที่เป็นความรกรุงรังก็ไม่ต้องการแล้ว มุ่งยังเป้าหมายของตนเองอย่างเดียว ไม่ต้องเสียเวลาอธิษฐานยาว ๆ

มีใครอธิษฐานครึ่งชั่วโมงยังไม่จบบ้างไหม ? อาตมาเจอมาแล้ว อธิษฐานอะไรได้เยอะแยะขนาดนั้น หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านสอนว่าอธิษฐานขอพระนิพพานอย่างเดียวก็พอ ท่านบอกว่าพระนิพพานเหมือนกับยอดเขาสูงสุด เราเดินทางก่อนจะถึงยอดเขาสูงสุด ระหว่างทางมีอะไรก็เจอทั้งหมดนั่นแหละ สรุปว่าอธิษฐานไปแล้วเหนื่อยเปล่า

สมัยเด็ก ๆ ผู้ใหญ่เขาสอนให้อธิษฐานว่า “ขอให้สวยเหมือนนางวิสาขา ขอให้มีปัญญาเหมือนพระมโหสถ ขอให้มีน้ำใจอดเหมือนพระเตมีย์ ขอให้เป็นเศรษฐีเหมือนเจ้ากรุงสญชัย ขอให้มีศรัทธาเลื่อมใสเหมือนพระเวสสันดร” ก่อนใส่บาตรอธิษฐานอยู่นั่นแหละ ตายละวา..กว่าจะอธิษฐานเสร็จพระเดินกลับวัดไปแล้ว มาระยะหลังเวลาเจอท่านทั้งหลายเหล่านี้ก็ได้ใส่บาตรแค่ท้าย ๆ แถว อาตมาปล่อยให้อธิษฐานตามสบาย เดินผ่านไปเลย ถ้าหากว่าทันก็ใส่ท้ายแถว ถ้าหากว่าไม่ทันก็รอพรุ่งนี้มาอธิษฐานใหม่ พระเดินไปถึงบ้าน ๖ โมงเช้า อนุญาตให้อธิษฐานตั้งแต่ตี ๕ เลย..!

การอธิษฐานเป็นการเล็งเป้าว่าเราต้องการอะไร คราวนี้การเล็งเป้าต้องเล็งเป้าหมายเดียว ไม่ใช่กวาดทีจะเอาปลาทั้งทะเล เลือกปลาตัวที่ดีที่สุดตัวเดียวก็พอแล้ว หลายท่านก็ยังติดขัดอยู่ตรงที่คิดว่า การอธิษฐานเป็นการโลภ ทำแล้วขอโน่นขอนี่ อาตมายืนยันว่าไม่ใช่ความโลภ เราจะทำดีหรือชั่วก็ตาม ถึงเวลาผลดีผลชั่วเกิดกับเราแน่นอน การอธิษฐานเพียงแต่ระบุว่าจะให้เกิดเมื่อไร จะให้เกิดอย่างไร ถึงเวลาจะได้เป็นไปตามความต้องการของเรา ไม่ใช่ตอนนี้หิวข้าวอีก ๓ วันข้าวค่อยมาถึง ถ้าอย่างนั้นก็อาจจะเป็นลมเป็นแล้งหรือถึงตายไปแล้ว