[เถรี]

"นั่นแหละ..พระโพธิสัตว์แท้ ๆ ท่านทำกันอย่างนี้ เพื่อความสุขของส่วนรวมถึงตนเองจะเหนื่อยแค่ไหนก็ทำได้ เป็นสิ่งที่ทำมาจากน้ำใสใจจริง ไม่ต้องไปเสียเวลาดัดแปลง เพื่อให้คนเขาคิดว่าเราเป็นคนดีแล้วก็ทำ คนจะเห็นหรือไม่เห็นก็ทำ

อย่างที่ทรงตรัสกับ พล.ต.อ.วสิษฐ เดชกุญชร ตอนที่ยังเป็นพันตำรวจเอกอยู่ ได้รับพระราชทานสมเด็จจิตรลดา ในหลวงทรงตรัสว่า ให้ไปปิดทองไว้ข้างหลังองค์พระ จะได้เป็นเครื่องเตือนใจในการทำความดีโดยไม่หวังอะไร พลตำรวจเอกวสิษฐกราบทูลว่า "มัวแต่ปิดทองหลังพระอยู่ แล้วเมื่อไรคนถึงจะเห็น.." พระองค์ตรัสว่า "ถ้าปิดมาก ๆ เข้า เดี๋ยวก็ล้นมาข้างหน้า คนก็จะเห็นเอง.." แล้วพวกเราเห็นไหมว่า น้ำท่วม ฝนแล้ง เดือดร้อนในหลวงตลอด

เรื่องของการทำความดีนั้น เราอยู่ในสายตาของคนอื่นตลอดเวลา แต่ต้องบอกว่าเป็นวิสัยของมนุษย์ ทำดีสักร้อยครั้ง เขาจะชมให้กำลังใจสักครั้งก็แสนยาก แต่ถ้าทำอะไรพลาดครั้งเดียว เขาสับเละไปตลอดชีวิตเลย ตายแล้วก็อาจจะยังพูดถึงต่อไปอีก

ดังนั้น..การที่จะเป็นผู้นำคนจึงต้องหนักแน่น หวั่นไหวไม่ได้ ถ้าผิดแล้วก็แก้ไขไปเรื่อย เดี๋ยวก็ถูกมากกว่าผิด ท้ายสุดก็จะไม่ผิดอีก เรื่องของการบริหารประเทศชาตินั้นต้องหนักแน่นจริง ๆ"