แล้วลำดับต่อไปก็คือ จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องสร้างสมาธิให้ทรงตัวให้ได้ ยิ่งได้ถึงฌาน ๔ หรือสมาบัติ ๘ ก็ยิ่งดี เพื่อที่จะคุ้มครองตัวเรา คุ้มครองครอบครัวของเรา คุ้มครองคนที่เรารักไปด้วย เพราะว่ากำลังใจของบางคน..แม้แต่คุ้มครองตนเองก็ไม่ได้ กำลังใจบางคน..คุ้มครองตนเองได้..แต่คุ้มครองหมู่คณะไม่ได้ เราจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องสร้างกำลังใจของเรา ให้คุ้มครองหมู่คณะได้ นั่นคือเป้าหมายใหญ่ ถ้าหากว่าเราไม่สามารถเข้าถึงเป้าหมายใหญ่ได้ อย่างน้อยเราก็จะสามารถคุ้มครองตัวเองได้
และข้อสุดท้าย ให้ทุกคนตั้งกำลังใจเอาไว้ว่า ถ้าหากว่าวาระกรรมมาถึง เราหมดอายุขัยตายลงไปก็ดี หรือเกิดอุบัติเหตุ อันตรายใด ๆ จนถึงแก่ชีวิตก็ตาม เราขอไปอยู่ที่พระนิพพานแห่งเดียวเท่านั้น ในแต่ละวันให้ทุกท่านตั้งกำลังใจอย่างนี้เอาไว้ให้มั่นคง
มีวัตถุมงคลอะไรที่เรามั่นใจว่าคุ้มครองรักษาตัวเราเองได้ คุ้มครองรักษาหมู่คณะได้ หรือว่าคุ้มครองรักษาครอบครัวของเราได้ ก็อาราธนาเอาไว้ให้เป็นปกติ โดยเฉพาะถ้าหากว่าเป็นรูปองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นรูปพระปัจเจกพระพุทธเจ้า หรือว่าเป็นรูปของพระสงฆ์ ครูบาอาจารย์ท่านใดท่านหนึ่งก็ตาม ให้นึกถึงภาพของท่านให้เป็นปกติ จนชัดเจนแจ่มใส แล้วกำหนดภาพนั้นให้ครอบตัวเรา หรือว่าคนที่เรารักเอาไว้ หรือถ้ากำลังสูงพอ ก็ครอบไว้ทั้งสถานที่ของเรา เพื่อที่ถึงเวลาแล้ว อย่างน้อย ๆ บารมีของพระรัตนตรัย บารมีของพรหม เทวดา หรือครูบาอาจารย์ จะได้อนุเคราะห์สงเคราะห์ คุ้มครองป้องกันตัวเราและคนที่เรารัก ให้อยู่รอดปลอดภัย
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 07-11-2020 เมื่อ 20:20
|