[เถรี]

"เรื่องของทองคำธรรมชาติเป็นทรัพย์แผ่นดิน รอเวลาที่ผู้นำประเทศที่เห็นแก่ชาวบ้านจริง ๆ ได้เอาออกมาใช้งาน ถ้าสมัยนี้ออกมาก็เป็นของคนไม่กี่คน ไปขำตรงที่เขาเช่าช้างไป อาตมาเองยังคิดไม่ถึงเลย

แต่เรื่องของสมเด็จองค์ปฐม ท้ายสุดญาติโยมก็บริจาคทองคำร่วมสร้างกับหลวงพ่อไป ๗๘ กิโลกรัม หลวงพ่อท่านให้เทเบ้าที่ ๓ เบ้าแรกจะเป็นเศียรพระ เบ้าที่ ๒ นี่บริเวณพระอังสะ ก็คือบริเวณไหล่ เบ้าที่ ๓ น่าจะประมาณอก ท่านบอกว่า "ถ้าแกเทเบ้าแรก เดี๋ยวมีคนจ้องตัดเศียรพระ"

ตอนสร้างพระองค์ที่ ๑๐ กับพระองค์ที่ ๑๑ โยมบริจาคทองมา ๒๒ กิโลกรัม ทองที่ว่านี่คือทองจริง ๆ เลย ไม่ได้เกี่ยวกับพวกที่เป็นเพชรเป็นพลอย พวกที่เป็นเพชรเป็นพลอยเขาบริจาคกันมามหาศาลเลย แต่ว่าเอาไปหล่อไม่ได้ เพราะว่าเพชรพลอยจะแตกระเบิดเสียของหมด ท่านให้คัดออกมาเพื่อที่จะเอาบรรจุอย่างเดียว

ใครจองพระไว้ไปรับได้เลยนะจ๊ะ เอาทองแท่งไปให้คุณก้านบัวข้างหลัง โปรดอย่าเอามาใส่ขันให้อาตมา ระยะหลังนี่หลายที ต้องมาถามว่าทองคำของใคร พอถึงเวลาทำวัตรเสร็จแล้วเดินมา เขาใส่ย่ามกันเป็นทาง กลับมาถึงกุฏิมีทองคำด้วย แล้วก็ไม่เขียนไว้ด้วยว่าใคร ต้องมาหาตัวให้เจอ เพื่อที่จะได้ลงบัญชีถูกว่ารับจากใครมา น้ำหนักเท่าไร เดี๋ยวพอโยมเอาทองมาให้ครบงวดนี้ อาตมาก็มีทองเป็นสิบกิโลกรัมแล้ว ใกล้ความจริงแล้ว"