[นายกระรอก]

“แบบที่อาตมาเตือนพระที่วัดท่าขนุนบ่อย ๆ ว่าอย่าเลือกกิน มีอะไรฉันไปแค่นั้น ถ้าหากว่าเลือกกินคุณลองไปค้นคำว่า ‘เอธิโอเปีย’ ดูสิ..หาข้อมูลดูบ้าง ที่นั่นเขาประเภทอดตาย..อดตายแบบไหน ? อดตายแบบที่นกแร้งมายืนรอ บางทีเขาบอกว่าเป็นเปรตเดินดิน อดจนมีแต่หนังหุ้มกระดูก เหลือพุงป่อง ๆ นิดเดียวเพราะว่าข้างในเป็นอวัยวะภายใน

และเป็นเรื่องอัศจรรย์มาก เพราะว่าลูกมากกันทุกครอบครัว ทั้ง ๆ ที่ถึงขนาดอดตาย นี่เป็นธรรมชาติ ถามว่าเป็นธรรมชาติตรงไหน ? ยิ่งลำบากเท่าไรพลังชีวิตก็ยิ่งเข้มแข็งเท่านั้น ในเมื่อพลังชีวิตเข้มแข็ง มีเพศสัมพันธ์เมื่อไรก็ติดลูกเมื่อนั้น ดังนั้น..บางคนจะสงสัยว่าทำไมคนรวยไม่ค่อยมีลูก ส่วนคนจนมีหัวปีท้ายปี ก็เพราะความลำบากนี้แหละ เพราะฉะนั้น..พวกเราถ้าไม่อยากมีลูกต้องทำตัวให้รวยเข้าไว้ พอสบายแล้วพลังชีวิตจะลดน้อยลง คราวนี้ก็ไม่ค่อยจะเหลืออะไร

แบบเดียวกับเราเอาหินหรือไม้หนัก ๆ ไปทับหญ้าไว้ ผ่านไปสัก ๑๐ วัน ครึ่งเดือน เปิดขึ้นมาซีดขาวไปเลย ถ้าทับต่อไปก็อาจจะถึงตาย ลองเปิดทิ้งไว้สิ..ครึ่งวันเท่านั้นแหละเขียวเชียว แถมยังงอกงามกว่าเดิมอีก ก็เป็นลักษณะเดียวกับกิเลสของเรา นักปฏิบัติที่ยังตัดกิเลสไม่ได้ ได้แต่กดกิเลสไว้ด้วยอำนาจของฌานสมาบัติ พอถึงเวลาฌานหลุด สมาธิตก จิตตก ก็เรียบร้อย..โดนกิเลสตีหงายท้องทุกราย เพราะว่ากิเลสงอกงามกว่าปกติ เนื่องจากว่าเก็บกดมานาน”