"อาตมาถามร้อยตรีสงัด สุขแจ่ม ซึ่งท่านได้เหรียญกล้าหาญกางเขนเหล็กมา ท่านอยู่กองร้อยเดียวกับอาตมา เป็นตั้งแต่นายสิบจนกระทั่งขึ้นไปเป็นนายร้อย ผ่านสงครามเกาหลีมาแล้ว ถามท่านว่า “ผู้หมวด...ทำไมทหารไทยยึดได้ทั้ง ๆ ที่อาวุธกระสุนสู้ใครไม่ได้เลย ?” ผู้หมวดแกพูดขำ ๆ ว่า “พวกมันโดนตีมาเป็น ๑๐ วันแล้ว” พูดง่าย ๆ ก็คือถ้าเป็นคนก็โดนกระทืบจนอ่วมแล้ว เราอยู่ ๆ ถือไม้ไปซ้ำก็เลยชนะ แต่ความจริงในสายตาคนอื่น ทหารไทยโดนยิงเท่าไรก็ไม่ตายสักที จนถอดใจเลยต้องถอนกำลังหนี"
ถาม : ทำไมถึงไม่เสกหุ่นพยนต์เป็นทหาร ?
ตอบ : พระเราที่ทำได้ก็คงไม่ไปยุ่งกับการรบ ตอนที่อาตมาเป็นทหารอยู่ เล็งอยู่อย่างเดียวว่า ที่เรายังไม่มีเลยคือกางเขนเหล็ก เมื่อไรมีศึกมีสงครามแบบนี้จะอาสาออกหน้าก่อนเพื่อนเลย ปรากฏว่าไม่มี ไปอยู่ชายแดนเพื่อนได้ผ่านศึกชั้น ๑ บ้าง ชั้น ๒ บ้าง อาตมาก็นั่งเซ็ง ปะทะกันทีไรกูไม่เคยโดนอะไรสักที แล้วเมื่อไรจะได้กับเขาบ้าง ต้องโทษหลวงพ่อวัดท่าซุงที่วัตถุมงคลของท่านขลังเกิน ไปเท่าไรไม่เคยเป็นอันตรายกับใครสักที
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 16-05-2018 เมื่อ 19:40
|