[เถรี]

ช่วงประมาณ ๒ - ๓ เดือนที่แล้ว มีเหตุการณ์แปลก ๆ เกิดขึ้นกับอาตมา ก็คือ วันหนึ่ง อยู่ ๆ ก็รู้สึกขึ้นมาว่า เอ๊ะ... สมเด็จองค์ปฐมไม่ได้อยู่กับตัวเรา เมื่อลองคลำ ๆ ดู ปรากฏว่าไม่อยู่จริง ๆ ตอนนั้นกำลังเดินทางไปสอนหนังสือที่ มจร.วัดใต้ ก็สงสัยว่าท่านไปไหน เพราะตอนช่วงนั้นพกแก้วอินทนิลอยู่ จึงไปตามหาทั่วทั้งกุฏิเรือนไทยก็ไม่มี ไปที่ตึกแดง ท่านเสด็จไปอยู่ใต้หมอน ก็กำหนดใจถามเทวดาที่ท่านรักษา ท่านบอกว่า “อ๋อ...มีแก้วแล้ว ไม่ต้องไปด้วยก็ได้” อาตมาฟังแล้วรู้สึกแปลกใจอย่างไรก็ไม่รู้

พอมาอีกไม่นานแหวนจักรพรรดิหาย หาเท่าไรก็ไม่เจอ พอกำหนดใจถึงเทวดาที่ท่านรักษาแหวน ท่านบอกว่ามีแก้วแล้ว ไม่ต้องมีท่านก็ได้ อาตมาก็คิดว่า "ไม่ได้แล้ว..เรื่องนี้เราไม่เชื่อ เพราะว่าแก้วอย่างไรก็ไม่ใช่พระ ต่อให้แก้วมีอานุภาพเหนือกว่าจริง ๆ เราก็ถือพระเป็นใหญ่.."

อย่าหลงประเด็นนะ..ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวเราจะไปยึดของอื่นแทน แล้วคุณเป็นใครมาจากไหน ถึงคุณจะมาช่วยงานผมก็จริง แต่คุณไม่ใช่สิ่งที่ผมยึดถือนี่ ไม่อย่างนั้นจะหลงตามเขาจริง ๆ เถียงกันไปเถียงกันมา ท้ายที่สุดท่านต้องคืนแหวนจักรพรรดิมา แต่ขอโทษ..ไปเจอที่ไหนรู้ไหม ? ในเครื่องซักผ้า โดนเหวี่ยงเสียบู้บี้หมดเลย อาตมาก็เลยต้องเอามาดัดกว่าจะคืนรูปตามเดิม