[เถรี]

การถวายสังฆทาน เราถวายแก่สงฆ์หรือว่าตัวแทนสงฆ์ที่ไหนก็ได้ ล้วนเป็นสังฆทานทั้งสิ้น เพียงแต่ว่าถ้าเมตตาก็ให้บอกท่านด้วยว่าเป็นสังฆทาน เพื่อป้องกันไม่ให้ท่านเอาไปใช้เองคนเดียว เดี๋ยวจะเกิดโทษแก่ท่าน

ถ้าเป็นตามแบบหลวงพ่อวัดท่าซุง ท่านจะบอกว่า ให้คิดเสมอว่าของทุกอย่างที่รับมาคือสังฆทาน ญาติโยมจะเห็นว่า มีโยมมาถวายปัจจัยส่วนตัวหลายต่อหลายราย อาตมาก็บอกให้ใส่ลงรวมกัน ก็คือ ต่อให้เป็นส่วนตัวอย่างไรก็ตาม เขาก็ถวายมาในฐานะที่เราเป็นพระ ถือว่าเราได้มาด้วยความเป็นสงฆ์ จะไปถือเป็นส่วนตัวก็ยาก ฉะนั้น..ในเรื่องของเงินส่วนตัวจริง ๆ แล้วเป็นเรื่องที่ใช้ยาก เพราะถ้าใช้ในด้านที่ไม่สมควร เราก็จะเดือดร้อนลำบากเอง

ถ้าญาติโยมทั้งหลายทำบุญใส่บาตร อย่าไปตั้งใจว่าหลวงตารูปนั้น หลวงพ่อรูปนั้น หรือสามเณรรูปนั้นมาแล้วเราจะใส่ ถ้าไปตั้งใจแบบนั้น เราต้องใส่จนครบ ๔ รูป จึงจะเป็นสังฆทาน แต่ถ้าเราตั้งใจว่า ไม่ว่าจะเป็นพระหรือสามเณรรูปใดมา เราก็จะใส่บาตร ถ้าอย่างนั้นต่อให้ใส่รูปเดียวก็จะเป็นสังฆทาน เพราะเราไม่ได้เจาะจงไว้

การเจาะจงเป็นปาฏิบุคลิกทาน ซึ่งอานิสงส์จะน้อยกว่าสังฆทานหลายเท่า ถ้าถวายเป็นสังฆทานจะมีอานิสงส์มากกว่าชนิดคูณด้วยแสน เพราะสังฆทานเท่ากับเป็นทานต่ออายุพระพุทธศาสนา พระท่านรับไปแล้วเอาไปกินไปใช้คนเดียวไม่ได้ เพราะจะเกิดโทษแก่ตัวเองมาก ก็ต้องไปแบ่งปันกัน ทำให้พระหนุ่มเณรน้อยอื่น ๆ ที่ไม่มีคนศรัทธา สามารถจะดำรงชีวิตอยู่ได้

เมื่อสามารถดำรงขันธ์อยู่ได้ ก็ศึกษาเล่าเรียนธรรมะ แล้วนำไปเผยแผ่แก่ญาติโยมทั้งหลาย ทำให้พระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองต่อไป จึงกลายเป็นทานต่ออายุพระพุทธศาสนา สังฆทานจึงได้มีอานิสงส์มากกว่าทานทั่วไป ด้วยประการฉะนี้