๗.
อุปัฏฐานะ สติมากเกินไป คิดแต่อดีต-อนาคต ทิ้งอารมณ์ปัจจุบันส่วนมาก
๑. ระลึกแต่เรื่องอดีตที่ผ่านมานานแล้ว เช่นสมัยเป็นเด็ก
๒. คล้ายกับตนจะระลึกชาติได้
๓. บางครั้งนึกถึงอนาคต เช่นเมื่อออกไปแล้วจะเทศน์ได้ดี จะสอนได้ดี
๔. คิดส่งเสริมการปฏิบัติให้ได้ผลและให้เจริญยิ่ง ๆ ขึ้นกว่าที่เป็นอยู่