[หยาดฝน]

“สิ่งใดที่สมควร พิจารณาแล้วว่าสมควร สิ่งนั้นย่อมสมควร” อย่างเช่นว่าถ้าหากว่าญาติโยม เมื่อถึงเวลาตั้งใจที่จะทำบุญขึ้นบ้านใหม่ แต่ว่าบ้านอยู่ไกล การสร้างบุญสร้างกุศลเป็นสิ่งที่สมควร นิมนต์พระไปกลับวันเดียวไม่ได้

อาตมาเองก็เจอมาบ่อย นิมนต์ไปเชียงรายหรือสุไหงโกลก เป็นต้น ก็จำเป็นต้องไปด้วยสัตตาหะกรณียะ ก็คือไปแล้วไม่เกิน ๗ วัน หรืออย่างที่ปัจจุบันนี้ก็ได้รับนิมนต์ไปสอนกรรมฐานและรับสังฆทาน ทุกศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ต้นเดือน ที่บ้านเติมบุญ จังหวัดนนทบุรี ในเมื่อเป็นศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ ๓ วัน ก็ต้องไปค้างคืน จึงต้องลาไปด้วยสัตตาหะกรณียะ สิ่งทั้งหลายเหล่านี้เมื่อพิจารณาแล้วเห็นว่าสมควร ก็ไปได้ เป็นต้น

แต่ว่าถ้าหากว่าพระภิกษุสามเณร ส่งไลน์หรือโทรศัพท์ บอกโยมว่าช่วยนิมนต์ที อยากจะไป ถ้าอย่างนี้ก็ผิดตั้งแต่แรก ถ้าลักษณะนี้ก็ไปไม่ได้ เพราะว่าเจตนาจะออกจากสถานที่จำพรรษาไปโดยไม่มีเหตุ แต่พยายามสร้างเหตุขึ้นมาเอง