๒๘ พฤษภาคม ๒๕๕๒
เวลามันผ่านไปอย่างรวดเร็วเหลือเกิน เมื่อก่อนกระผมมักไม่เข้าใจว่าทำไม ผู้หลักผู้ใหญ่หลายท่านมักจะไม่ยอมให้ลูกหลาน (ผู้ที่จะบวช) ไปทำกิจกรรมอะไร ให้ท่องคำขอบรรพชาอุปสมบทและอยู่บ้านอย่างสงบ หนึ่งวันที่ผ่านไปมันรู้สึกเหมือนไวเสียเหลือเกิน
วันนี้ได้เจอญาติ ผู้น้องท่านหนึ่ง จะบวชวันที่ ๑๒ มิถุนายน ได้สนทนากันแล้ว เขาแทบจะไม่รู้อะไรเลยว่าจะต้องปฏิบัติตัวอย่างไรก่อน และขณะบวชอยู่ในสมณเพศ ๑๕ วัน เขาทราบเพียงแต่ว่าบวชเพื่อทดแทนคุณ"บิดา-มารดา" ตามธรรมดาสามัญทั่วไป
แต่สำหรับผมนอกจากจะทดแทนบุญคุณบุพการีแล้ว อารมณ์รู้สึกว่า "เหมือนทหารกำลังจะเข้าสู่สนามรบ" ไปรบกับอะไร งานนี้รบกับ"กิเลสของตัวเองเป็นหลัก"ช่างเป็นศัตรูที่ร้ายกาจจนไม่อาจจะประมาณหรือคาดการณ์ได้ว่าจะมารูปแบบไหน
เมื่อได้อ่านหนังสือ"ศีลของพระ"ของ "ท่านจิตโต"
http://www.thaisquare.com/Dhamma/boo...a/content.html .
ยิ่งทำให้ทราบสิ่งที่เราไม่เคยรู้ไม่เคยทราบมาก่อน และควรให้ความสำคัญเป็นอย่างยิ่งในการศึกษาทำความเข้าใจก่อนจะบรรพชาอุปสมบท ตลอดจนอ่านไปถึง"บทบัญญัติข้อห้ามและศีลของสมณเพศ"
http://www.salatham.com/ordane/donts.htm
จริงอย่างที่พระอาจารย์ท่านสอน "เราควรจะทำความเข้าใจ และทรงความดีให้ได้ตั้งแต่ก่อนบวช เมื่อบวชแล้วญาติโยมจะได้ ได้บุญเต็มที่"