[เถรี]

ดังนั้น..ในเรื่องของ "ความเสมอต้นเสมอปลาย" จึงเป็นหลักธรรมที่สำคัญมาก ก็คือต้องประกอบไปด้วยกำลังใจที่มองรอบด้าน ไม่เอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง ก็คือใส่ใจในความคิดและการกระทำของคนอื่น แต่ว่าการใส่ใจในความคิดและการกระทำของคนอื่น ไม่ใช่ใส่ใจไปทุกคน หากแต่ว่าใส่ใจตามที่เสียงส่วนใหญ่เรียกร้องหรือว่าต้องการ ก็คือลักษณะของ "สามัคคีธรรม" หรือที่เรียกสมัยนี้ว่า "ประชาธิปไตย"

ในเมื่อเสียงส่วนใหญ่ต้องการอย่างไร เราก็ทำตามนั้น เสียงส่วนน้อยมีความต้องการอะไร ถ้าสามารถที่จะสงเคราะห์ได้ก็ทำไป ถ้าสงเคราะห์ไปแล้ว ขัดกับความต้องการของเสียงส่วนใหญ่ ก็ต้องเว้นเอาไว้ก่อน จึงมีผู้รู้กล่าวว่า "เราไม่สามารถทำให้ทุกคนพอใจได้ แต่เราต้องทำให้ส่วนใหญ่พอใจได้"

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้เป็นวิธีการดำเนินชีวิต ตามหลักธรรมในพระพุทธศาสนาแบบหนึ่ง ก็คือเลือกเอาส่วนที่มีประโยชน์มากที่สุด ประโยชน์ในที่นี้ นอกจากประโยชน์ส่วนตน คือ อัตตัตถะ แล้ว ยังต้องคำนึงถึงประโยชน์ของผู้อื่น คือ ปรัตถะ แล้วยังต้องคำนึงถึงประโยชน์ของส่วนรวม คือ อุภยัตถะ ถึงจะได้ชื่อว่าเราทำตามหลักธรรมของพระพุทธเจ้าอย่างแท้จริง

ดังนั้น..ในการสร้างหลวงพ่อทองคำ หลวงพ่อนาก หลวงพ่อเงินขึ้นมา อันดับแรกเลย ถ้าเป็นประโยชน์ตนก็คือ เมื่อไรคนเขาถามว่าใครสร้าง เขาก็จะบอกว่า "หลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุนสร้าง"

ถ้าสำหรับประโยชน์ของคนอื่นก็คือ เมื่อถึงเวลามีคนมากราบไหว้บูชา รายได้ต่าง ๆ ก็จะตกอยู่กับบุคคลรอบด้าน ไม่ว่าจะเป็นที่กิน ที่อยู่ ตลอดจนกระทั่งการบริการต่าง ๆ

แล้วท้ายที่สุด ถ้ากลายเป็นแหล่งเที่ยวสำคัญ ประโยชน์ก็จะตกแก่ส่วนรวม ถึงขนาดเป็นชื่อเสียงของจังหวัด หรือว่าเป็นชื่อเสียงของประเทศไปด้วย

ดังนั้น..หลายสิ่งหลายอย่างที่พวกเราทำ ถ้าไม่คิดพิจารณา ก็ไม่สามารถที่จะสงเคราะห์เข้ากับหลักธรรมของพระพุทธเจ้าได้ แต่ถ้าหากว่ารู้จักคิดและพิจารณา เราจะเห็นว่าทุกอย่างสงเคราะห์เข้าในหลักธรรมของพระพุทธเจ้าได้ทั้งหมด เพียงแต่ว่าก่อให้เกิดประโยชน์มาก หรือประโยชน์น้อยเท่านั้นเอง

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอาทิตย์ที่ ๑๔ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)