[เถรี]

ก่อนปฏิบัติธรรมช่วงบ่าย วันอาทิตย์ที่ ๓ ธันวาคม ๒๕๖๖

วันนี้เท่ากับว่าเป็นวันเดียวที่เราปฏิบัติธรรมเต็มวัน เพราะว่าพรุ่งนี้ วันที่ ๔ ช่วงเช้าเราก็ภาวนาพระคาถาเงินล้านแทน ส่วนวันที่ ๕ ไม่ต้องพูดถึงเลย ถ้าเป็นพระก็ยุ่งตั้งแต่เช้ามืด พรุ่งนี้ตอนบิณฑบาตก็ต้องแจ้งงด เนื่องเพราะว่าทางที่ว่าการอำเภอฯ ส่วนใหญ่จะเริ่มงานไม่เกิน ๐๗.๓๐ น. ถ้าเรามัวแต่บิณฑบาตอยู่ก็จะไปไม่ทัน เพราะฉะนั้น..พรุ่งนี้ก็กินฟรีแบบถูกกฎหมายหนึ่งวัน ไม่ต้องบิณฑบาต

ในเรื่องของการปฏิบัติธรรมส่วนใหญ่พวกเราปฏิบัติแล้วรักษาอารมณ์ไม่เป็น ทำเสร็จพอลุกขึ้นก็โยนกองไว้ตรงนั้นแหละ ไม่ได้ห่วงหาอาลัยในสิ่งที่ทำมาเลย ในเมื่อเป็นเช่นนั้น..โอกาสที่เราจะก้าวหน้าก็แทบจะเป็นไปไม่ได้

เนื่องเพราะว่าการปฏิบัติธรรมเป็นการสวนกระแสกับทางโลก เหมือนกับคนว่ายทวนน้ำ กระแสโลกเขาไหลลง เราต้องพยายามตะเกียกตะกายขึ้น คราวนี้เราพยายามว่ายน้ำเต็มที่..แล้วก็ปล่อยทิ้ง ถ้าในสภาพความเป็นจริงจะเกิดอะไรขึ้น ?..ก็ไหลตามน้ำไป

วันรุ่งขึ้นเอาใหม่..ว่ายอีก ทำครบตามเวลาที่กำหนดไว้..แล้วก็ปล่อยทิ้ง ไหลตามน้ำไปอีก โอกาสจะได้เยอะกว่าเมื่อวานมีไหม ? ไม่มีเลย..! แล้วถ้าเกิดว่าวันนี้เราก็ว่ายทวนน้ำใหม่อีก แต่วันนี้เหนื่อยด้วย เพลียด้วย ว่ายได้ไม่ไกลเท่าเมื่อวาน..แล้วก็ปล่อยทิ้ง
คราวนี้ไหลกลับไกลกว่าเดิมอีก..!

ตอนนี้รู้หรือยังว่าทำไมเราปฏิบัติธรรมมาแล้ว เดือนแล้วเดือนเล่า ปีแล้วปีเล่า หาความก้าวหน้าไม่ได้เลย ? ก็เพราะว่าปฏิบัติไปแล้วเราไม่ได้รักษาอารมณ์ใจนั้นเอาไว้ ปล่อยให้ไหลตามน้ำไปทุกครั้งที่เลิกการปฏิบัติ

เราก็จะเป็นคนที่ขยันมาก นั่งกรรมฐานทุกวัน แต่ไม่ได้อะไรขึ้นมาเลย กิเลสมากกว่าเดิมเสียอีก เพราะดันไปคิดว่า "กูเป็นคนดี กูนั่งกรรมฐานทุกวัน" เฮ้อ..บ่นไปได้ทุกครั้งนะ เมื่อไรจะเบื่อสักทีก็ไม่รู้..!