[เถรี]

อาตมาก็มาคิดว่าถ้าในเรื่องของการปฏิบัติ เราสามารถเกิดฉันทะ คือความยินดีในหนังสือที่เราอ่าน ในเมื่อมีกำลังสูงขนาดนั้น เราแค่เปลี่ยนเจตนา พลิกมุมนิดเดียว เอามาใช้ในการปฏิบัติโดยกำลังใจที่เท่ากัน โยมลองคิดดูว่า..การปฏิบัติของเราจะก้าวหน้าไปถึงระดับไหน ?

ดังนั้น..หลายคนอาจจะมีสิ่งที่ตัวเองรักชอบ บางคนชอบเล่นหวยเหลือเกิน อันนี้ไม่ใช่ความผิด บางคนกินเหล้าได้ทุกวัน บางคนเล่นการพนันได้ทุกวัน สิ่งนี้เราชอบ..ทำให้เราฝักใฝ่เล่นอยู่ทุกวัน ต้องเข้าอินเตอร์เน็ตทุกวัน ไม่เข้าไม่ได้ นั่นระดับทรงฌานเลยนะ ถ้าเราสามารถพลิกเอากำลังใจแค่นี้มาใช้ในการปฏิบัติ เราจะก้าวหน้าไหม ? ต้องคิดให้เป็นนะ พลิกนิดเดียว แค่เปลี่ยนกำลังใจที่เราใช้ทำในสิ่งที่ไม่ค่อยจะถูกจะต้อง มาทำในสิ่งที่ถูกต้องเท่านั้น กำลังในการปฏิบัติจะเท่ากัน เพียงแต่เปลี่ยนมุมให้ถูกเท่านั้น

ถ้าเราสามารถทำอย่างนี้ได้ จากคนที่ไม่เอาไหนเลยก็จะกลายเป็นคนประเภทองคุลีมาล วางดาบประหารก็สำเร็จอรหันต์ ฉะนั้น..สิ่งที่เราติด สิ่งที่เราชอบ ทำอยู่ทุกวัน บางทีพ่อแม่ก็ด่า สามีภรรยาก็ว่า “ทำอยู่ได้ทุกวัน ขยันไม่เป็นเรื่อง” อะไรอย่างนี้ เปลี่ยนมุมมาขยันให้เป็นเรื่องเท่านั้นพอ แล้วการปฏิบัติของเราจะก้าวหน้าอย่างชนิดที่คิดไม่ถึง