[เถรี]

ท่านอาจารย์ธนิสร์ ศรีกลิ่นดี รู้จักกันมาน่าจะ ๓๐ ปีหรือไม่ก็ใกล้เคียง ท่านบอกว่าเห็นกี่ครั้งหลวงพี่ก็เหมือนเดิม เรื่องนี้เป็นเวรเป็นกรรมของอาตมาเอง เชื่อหรือไม่ว่าเพื่อนร่วมชั้นมัธยมเจอหน้ากันจำอาตมาได้ทุกคน เพราะว่าเป็นนักเรียนก็ผมสั้น จากนักเรียนมาเป็นทหารก็ผมสั้น จากทหารมาเป็นพระ ยิ่งผมสั้นเข้าไปใหญ่ แล้วหน้าตาก็ไปช้ามาก ในเมื่อไปช้า พวกเห็นก็จำได้หมด

อาจารย์ธนิสร์ถามว่า ทำอย่างไรถึงหน้าตาไม่ค่อยจะแก่ ? ก็บอกท่านว่า "ทำงานให้เยอะเข้าไว้ เพราะลืมวันลืมคืน ไม่รู้สึกว่าเวลาผ่านไป ก็เลยไม่แก่" ส่วนคนไหน ถ้าเครียดมาก ๆ แหม...แต่ละวันอย่างกับเป็นปีนี่จะแก่เร็ว