[สุธรรม]

การตกแต่งห้องของโรงแรมแห่งนี้ออกไปทางสีไว้ทุกข์

เมื่อเป็นอย่างนี้จึงกลายเป็นความเคยชินส่วนตัว หลายครั้งที่เข้าห้องน้ำออกมาญาติโยมมักจะสงสัยว่า "อะไร..เข้าห้องน้ำเสร็จแล้ว ?" ต้องยืนยันว่าเสร็จแล้ว ซ้ำยังช้ามากอีกด้วย เล่นเอาคนได้ยินทำท่าจะเป็นลม เพราะบางคนเข้าทีเป็นชั่วโมง และ "ไม่ประสบความสำเร็จ" อีกด้วย...

มาเปิดไฟเปิดเครื่องโน้ตบุ๊กเพื่อพิมพ์บันทึกย่อ ชอบใจโรงแรมนี้ที่มีโต๊ะทำงานแบบโต๊ะสำนักงานให้ ไม่ใช่โต๊ะเครื่องแป้งหน้ากระจกแบบที่อื่น หลวงพ่อพระครูเรืองที่สีหไสยาสน์เงียบฉี่ไม่มีกรนลุกขึ้นถามเวลา อาตมาดูเวลาที่จอบวกลบแล้วบอกว่าเพิ่งจะตีสามครึ่ง ท่านจึงไปเข้าห้องน้ำ แล้วกลับมานอนใหม่ พักหนึ่งก็มีเสียงกรน อ้าว..ทำไมมากรนเอาตอนนี้..? เสียงกรนของท่านแปลก ๆ ฟังไปนาน ๆ รู้สึกเหมือนกับมีงูเห่ามาขู่อยู่ใกล้ ๆ..!

พิมพ์งานจนหกโมงก็หมดสภาพ ทำท่าไข้จับอีกแล้ว พอมาลาเรียกำเริบทีไร อาการเจ็บป่วยอื่น ๆ ที่เป็นมาหลายชาติ ก็จะโดนกระทุ้งออกมาด้วย ซึ่งตอนนี้ที่หนักที่สุดก็คืออาการเจ็บสะโพกที่หลุด แต่จะนอนก็ไม่ได้...เพราะยิ่งนอนก็ยิ่งไข้จับหนักขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งห้องนอนห้องนี้ ที่ตกแต่งแบบไม่ค่อยจะเป็นมงคลเอาเสียเลย ออกไปในโทนสีขาวดำเหมือนกำลังไว้ทุกข์อย่างไรพิกล ขืนนอนแล้ว “ไปยาว” เลย ก็ได้เข้ากับบรรยากาศเท่านั้นเอง..!