[เถรี]

อาตมาเองถือว่าออกมาจังหวะที่ดี รับราชการก็ ๒ ขั้นทุกปีจนเจ้านายต้องขอให้เว้น เพราะจะผิดระเบียบ ทำการทำงานหน้าที่ก็มั่นคง ส่งน้องเรียนส่งหลานเรียน พ่อแม่ก็ได้ดูแล ดูแลพ่ออยู่ ๖ ปีเต็ม ๆ จนตายคามือไปเลย..! ดูแลแม่อีก ๓ ปีเต็ม ๆ จนกระทั่งแม่แข็งแรงดีก็บ๊ายบาย..ไปบวชได้แล้ว ถ้าอย่างนี้ใครเขาจะว่าเราได้ เพราะหน้าที่ก็ได้ทำเต็มที่แล้ว จะว่า..ก็ไม่กล้าอ้าปากหรอก กลัวโดนด่าคืน..!

การอยู่ในโลกของเรา ถ้าเราเป็นนักปฏิบัติธรรม ทางธรรมกับทางโลกมักจะสวนกัน ทำอย่างไรที่เราให้เขารู้สึกว่าเราไปทางเดียวกับเขา อย่าไปเดินสวนกับเขา ให้เดินถอยหลัง ถ้าเดินถอยหลังนี่เราจะหันหน้าไปทางเดียวกับเขา แต่เรากับเขาจะห่างกันไปเรื่อย ๆ กว่าเขาจะรู้เราก็ไปแล้ว อย่าตรงจนเกินไปนัก เถรตรงเดี๋ยวจะเหมือนกับเถรที่ถึงเวลาเดินไปติดต้นไม้ก็ปีนขึ้นยอด นั่นตรงจนเกินไป ระยะเวลาที่เหมาะที่สม ที่สมควรของแต่ละคนไม่เท่ากัน พิจารณาดูให้ดี ๆ

ขอยืนยันว่า การอยู่วัดอยู่ลำบากมาก สถานที่ดีขนาดไหน ครูบาอาจารย์ดีขนาดไหน คนอยู่วัดก็ยังคงเป็นคน รัก โลภ โกรธ หลงท่วมหัวเหมือนกับข้างนอกทุกแห่ง อยู่ที่ใครวางได้มากกว่ากันเท่านั้น พอถึงเวลาถ้าเอากิเลสไปชนกิเลสก็พังบรรลัยหมด ทำอย่างไรที่เราจะเป็นลิง ๓ ตัว ปิดหู ปิดตา ปิดปาก รับเอาเรื่องที่ทำให้เราเดือดเนื้อร้อนใจเข้ามาให้น้อยที่สุด ตาสักแต่ว่าเห็น หูสักแต่ว่าได้ยิน จมูกสักแต่ว่าได้กลิ่น ลิ้นสักแต่ว่าได้รส กายสักแต่ว่าสัมผัส อย่าให้เป็นโทษแก่ใจของเรา