[เถรี]

"พวกนี้เขาจะหาของชิ้นทีเด็ดเอาไว้อวดพรรคพวก เพื่อให้เห็นว่ามีของหายาก เขาบอกว่าถวายเงินช่วยสร้างวัดสองล้าน อาตมาบอกว่า "ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวกูไปหาจากคนอื่นได้" พวกนี้เอาไปเดี๋ยวก็ไปปล่อยเอากำไรอีก

เหมือนอย่างกรณีที่คนบอกขายวัตถุมงคล ๕๐๐ บาท เซียนต่อเหลือ ๓๐๐ บาท แล้วไปปล่อยราคา ๗ ล้านบาท..! แสบมากเลย ให้เขาสักห้าพันบาทก็ยังดี ไร้จรรยาบรรณจริง ๆ วงการนี้อาตมาไม่คบหรอก

ลูกศิษย์เอาพระสมเด็จไปประกวด เขาตีปลอมทันทีเลย คนที่หนึ่งก็บอกว่าปลอม คนที่สองก็บอกว่าปลอม ถือของเดินมาจะขึ้นรถกลับ เขาตามมาบอกว่า "ขอซื้อหน่อยพี่ ผมให้สามหมื่น จะเอาไว้ดูเป็นตัวอย่าง ปลอมได้สะเด็ดมากเลย" ถ้าปลอมแล้วมึงจะเอาทำไม ?

พอเข้าไปแล้วถ้าไม่ใช่พวกเขา หรือไม่ใช่ของเขา เขาจะตีปลอมเพื่อให้หมดกำลังใจไว้ก่อน เขาเรียกว่า ช่วยกันแห่ ปากที่หนึ่งว่าปลอม ปากที่สองว่าปลอม เราก็เหี่ยวเป็นผักบุ้งโดนน้ำร้อนลวก ไปถึงคนท้าย ๆ เขาให้สามร้อยบาทห้าร้อยบาทก็ยังดี ยังได้ค่ารถกลับบ้าน แต่ที่ไหนได้เขาเอาไปปล่อยได้เจ็ดล้านบาท..! วงการนี้หาคนที่มีคุณธรรมยากมาก พูดง่าย ๆ ว่าเขาตั้งใจขายพระกินอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น...คงไม่ต้องไปหวังเรื่องคุณธรรมหรอก คนดีจริง ๆ มีอยู่แค่ไม่กี่คน"