[สุธรรม]

ถ้าสูงกว่านี้ก็ต้องก้มตัวเพื่อถ่ายรูป

บนพื้นเป็นแผ่นยางกันลื่นสีดำ ที่เป็นรูกลม ๆ ทั้งแผ่น ช่วยป้องกันไม่ให้ลื่นล้ม ขนาดนั้นอาตมายังไม่ไว้วางใจ จึงเดินประกบติดคอยระวังหลวงพ่อเจ้าคุณสมุทรฯ ที่อายุกาลผ่านวัยไป “หลักเจ็ด” แล้ว ท่านอาจจะลื่นได้ โดยมีพระครูวิสุทธฯ ตามมาไม่ห่าง น้ำแข็งสีขาวบ้างขุ่นบ้างใส บางช่วงก็สลับลายกันไปเหมือนหินอ่อนสีขาว อาตมาส่งกล้องให้พระครูวิสุทธฯ ช่วยถ่ายรูปอาตมาคู่กับหลวงพ่อเจ้าคุณฯ แล้วรับเอาไอแพดของท่านมาถ่ายคืนให้บ้าง นักท่องเที่ยวอื่น ๆ ก็เดินชมและถ่ายรูปกันตามอัธยาศัย...

วัสดุปูพื้นเปลี่ยนจากแผ่นยางกันลื่นสีดำ มาเป็นพรมโพลีเอสเตอร์แหว่งวิ่นเก่าคร่ำคร่า แสดงว่าผ่าน “ตีน” มาจนนับไม่ถ้วน แสงไฟที่ติดอยู่เป็นระยะทำให้การถ่ายรูปหรือชมสถานที่เป็นไปโดยง่าย บางช่วงเขาขุดเจาะจนเป็นเหมือนกับเตียงน้ำแข็ง มีนักท่องเที่ยวบางรายที่ไม่กลัวความเย็น นั่งถ่ายรูปบนเตียงไปเลย บางช่วงก็เป็นแท่งน้ำแข็งที่เหมือนกับขวากหรือปลายดาบ สลับซับซ้อน ซึ่งถ้าเป็นของจริงก็จะห้อยลงมาจากเพดานถ้ำ แต่นี้กลับอยู่บนพื้นแล้วชี้ขึ้นฟ้า แต่ส่วนมากก็คือแนวถ้ำอีหลุปุปะขนาดครือ ๆ กับตัวคน มองไกล ๆ เหมือนกับอยู่ในลำไส้สีขาวซีด ๆ ของยักษ์น้ำแข็งก็ไม่ปาน...

ถ้ำน้ำแข็งแยกออกเป็นสองทาง พวกเราเลือกเอียงซ้ายเป็นคอมมิวนิสต์ไปก่อน จากนั้นค่อยวนกลับมาทางขวาใหม่ ทั้งสองเส้นทางไปแค่ระยะสั้น ๆ แล้วก็มาบรรจบกันอีกที กลายเป็นทางออกจากถ้ำ ซึ่งช่วงนี้น่าจะเจาะเข้าไปในส่วนที่เป็นดิน จึงมีการกรุไม้คาดเหล็กเอาไว้เพื่อป้องกันดินถล่ม เมื่อพ้นอุโมงค์ออกมาก็เป็นทางเดินสี่เหลี่ยม เหมือนกับห้องขนาดกว้างสักสามเมตร ยาวเหยียดไปข้างหน้า มีป้ายห้ามสูบบุหรี่ติดอยู่ด้วย ส่วนป้ายบอกทางป้ายแรกเขียนว่า Exit – Terrasse – Glacier ป้ายที่สองคือ Skipiste ส่วนป้ายที่สามคือ Ice Flyer ซึ่งทั้งภาษาเยอรมันและภาษาอังกฤษชี้ไปในทางเดียวกันหมด...