[เถรี]

พระอาจารย์เล่าให้ฟังว่า "พระปิดตา โบราณาจารย์เขาใช้เป็นอุปเท่ห์ แทนการไม่รับสิ่งที่ไม่ดีเข้ามา ไม่รับเข้าทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย มาระยะหลังคตินิยมเขาถือเป็นมหาอุตม์ กลายเป็นอยู่ยงคงกระพันไป ต้นสกุลพระปิดตาจริง ๆ เป็นพระควัมปติ พระควัมปติก่อนบวชเป็นสหายของพระยสะ

สำหรับพระยสะนั้น ท่านเป็นลูกเศรษฐี มีปราสาทสามฤดู วันหนึ่งท่านรู้สึกเบื่อขึ้นมา ตื่นขึ้นกลางดึก เห็นบรรดาพวกสาวใช้นอนกันเกลื่อนกลาด เหมือนอย่างกับป่าช้าผีดิบ ท่านก็สวมรองเท้าเดินออกไปข้างนอก ต้องบอกว่าบุญบันดาล ท่านเดินไปแล้วก็บ่นไปว่า "ที่นี่วุ่นวายหนอ ที่นี่ขัดข้องหนอ" พระพุทธเจ้าทรงเดินจงกรมอยู่พอดี พอได้ยินก็ทราบวาระ ทรงตรัสว่า "ที่นี่ไม่วุ่นวาย ที่นี่ไม่ขัดข้อง เธอจงเข้ามาที่นี่เถิด เราจะแสดงธรรมให้ฟัง" ยสกุลบุตรก็เข้าไป ถอดรองเท้า ถวายบังคม

พระพุทธเจ้าทรงแสดงอนุปุพพิกถาให้ฟัง สำหรับอนุปุพพิกถา จะบรรยายเป็นระดับ ๆ ไป ตั้งแต่เรื่องของทานมีอานิสงส์อย่างไร ? เรื่องของศีลมีอานิสงส์อย่างไร ? ทั้งทานและศีลส่งผลให้ไปสุคติ คือ สวรรค์ได้อย่างไร ? การหน่ายกามและการออกจากกามมีประโยชน์อย่างไร ?

พระยสะซึ่งเบื่อสุด ๆ อยู่แล้ว พอได้ฟังอนุปุพพิกถาที่ตรงใจพอดี ก็กลายเป็นพระโสดาบัน ปรากฏว่าทางบ้านตื่นขึ้นมาวุ่นวายกันไปหมด เนื่องจากลูกชายหายจากบ้านไป ก็เลยออกตามหากัน ต้องบอกว่าเป็นบุญของพ่อ ของแม่ ของภรรยา เพราะปกติให้คนใช้ไปตามพระยสะก็ได้ แต่ทั้งนี้เขาใจร้อนกันเลยออกตามหาเองด้วย ก็ตามไปจนเจอพระพุทธเจ้าเดินจงกรมอยู่ พระพุทธเจ้าทรงแสดงอิทธาภิสังขาร กำบังเสียไม่ให้เห็นพระยสะ"