[เถรี]

ให้ทุกคนตั้งกายให้ตรง กำหนดสติคือความรู้สึกทั้งหมดของเราไว้ที่ลมหายใจเข้าออก หายใจเข้า..ให้ความรู้สึกทั้งหมดของเรา ไหลตามลมหายใจเข้าไป หายใจออก..ให้ความรู้สึกทั้งหมดของเรา ไหลตามลมหายใจออกมา ถ้าเผลอสติไปคิดถึงเรื่องอื่น เมื่อรู้ตัวให้รีบดึงกลับมาอยู่กับลมหายใจเข้าออกใหม่ การจับลมหายใจเข้าออกจะจับฐานเดียว สามฐาน เจ็ดฐาน หรือรู้ตลอดกองลมก็ได้ ส่วนคำภาวนาจะใช้แบบไหนก็ได้ที่เรารัก เราชอบ เราถนัดมาแต่เดิม

วันนี้เป็นวันเสาร์ที่ ๒ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๒ ดังที่ได้กล่าวไปก่อนการปฏิบัติธรรมของเราว่า ส่วนใหญ่แล้วคนเรามักจะยึดมั่นถือมั่น เห็นว่าการปฏิบัติของเรา หรือว่าข้อวัตรปฏิบัติของเรา สายกรรมฐานของเราดีกว่าที่อื่น ดีกว่าคนอื่น ดีกว่าสายอื่น ซึ่งเรื่องอย่างนี้จะว่าไปแล้วก็เกิดกับนักปฏิบัติทุกคน ซึ่งอาตมาเองใช้คำว่า กิเลสของนักปฏิบัติ

ถามว่าเกิดขึ้นแล้วไม่ดีใช่ไหม ? ความจริงเป็นสิ่งที่ดี เพียงแต่ว่าเรารู้จักแสวงหาประโยชน์จากสิ่งทั้งหลายเหล่านี้ได้หรือไม่ ? เพราะว่าสิ่งหนึ่งสิ่งใดก็ตาม ถ้าหากว่า สติ สมาธิ ปัญญา ของเราเพียงพอ เมื่อก้าวผ่านไปได้แล้วเราก็จะไม่ย้อนกลับมาอีก เหมือนกับว่ารู้ที่รู้ทางแล้วว่าจะต้องผ่านอย่างนี้ ต้องข้ามอย่างนี้ ถ้ามีความชำนาญมาก ๆ ก็สามารถบอกกล่าวคนอื่นเขาต่อไปได้ด้วย