[เถรี]

คนบ้านเราเมืองเราไม่ค่อยยึดถือความถูกต้อง แต่ไปยึดถือเงินเป็นใหญ่ คนเราไม่เคารพนับถือกันที่ความดีความงาม แต่ไปนับถือกันตรงฐานะในสังคม ชักจะเพี้ยนกันไปใหญ่แล้ว สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ที่เกิดขึ้น เนื่องจากกระแสสังคมที่เคยควบคุมประเทศของเราหย่อนยานลง

สมัยอาตมาเรียนชั้นมัธยมอยู่ มีรุ่นพี่คนหนึ่งท้องในวัยเรียน เชื่อไหมว่าต้องย้ายหนีไปปักษ์ใต้เลย อยู่ไม่ได้ เพราะตกเป็นขี้ปากเขา นินทากันทั้งหมู่บ้านทั้งตำบล แล้วดูท่าจะทั้งอำเภอด้วย นั่นคือกระแสสังคมที่ควบคุมบุคคลอยู่ ทำให้คนไม่กล้าแหกกรอบออกไป เพราะเสียหายมาก พ่อแม่ไม่กล้าดูหน้าคนอื่นเลย ต้องย้ายหนีเพื่อไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่สมัยนี้เรื่องพวกนี้กลายเป็นเรื่องปกติไปแล้ว ประเภทนี้มีอยู่ทุกยุคทุกสมัย เพียงแต่ว่าสมัยก่อน การควบคุมของสังคมยังเข้มงวดกวดขันอยู่

สภาพสังคมในปัจจุบันที่ผ่อนคลายลงมา เกิดจากพวกเรากันเอง โดยเฉพาะผู้หญิง อ้าว..! แล้วเรื่องอะไรมาโยนใส่ฉัน ..(หัวเราะ).. ผู้หญิงออกไปทำงานนอกบ้าน เลยไม่มีใครดูแลลูก พอไม่ได้ดูแลลูก วิธีที่จะทดแทนก็คือ ประเคนทุกอย่างที่ลูกอยากได้ให้ เด็กก็จะเคยชินกับการโดนตามใจและได้อะไรง่าย ๆ ถ้าไม่ให้ฉันก็จะชัก แล้วขับเบนซ์ชนคนตรงป้ายรถเมล์ให้ตายสัก ๔-๕ คน แม่ฉันรวย พ่อฉันใหญ่ ไม่มีปัญหา ไม่ติดคุกด้วย ในเมื่อสังคมกลายเป็นอย่างนี้ไป ระบบครอบครัวจึงล่มสลาย

อย่างคนอีสานสมัยก่อนมาทำงานกรุงเทพฯ จะมาเฉพาะหน้าแล้ง ลูกหลานฝากปู่ย่าตายายเลี้ยงไว้ แต่สมัยนี้มากันทั้งปีทั้งชาติ แล้วจะเลี้ยงลูกอย่างไร เพราะตัวเองไปทำงาน สามีขับแท็กซี่ ภรรยาอยู่โรงงาน ลูกจะอยู่กับใคร ก็เลยไปฝากเขาเลี้ยงไว้ คนกรุงเทพฯ สมัยนี้แม่บ้านหายากสุด ๆ สมัยนี้ไม่มีคนรับใช้นะจ๊ะ มีแต่ผู้ช่วยแม่บ้าน คนใช้หมดไปจากสังคมไทยแล้ว ใครบอกจะจ้างคนใช้..ไม่มี รับแต่ตำแหน่งผู้ช่วยแม่บ้าน แล้วฝากลูกไว้ให้คนใช้เลี้ยง เด็กโตขึ้นมาเว้าลาวไทยก่อนพูดไทยอีก อัจฉริยะจริง ๆ เพราะพี่เลี้ยงด่าเช็ดอยู่ทุกวัน