วันศุกร์ที่ ๒๕ ตุลาคม ๒๕๖๒
อาหารเช้าของโรงแรมเอ๋อเหมย เป็นบุฟเฟ่ต์ตักได้ตามใจปรารถนา
ถ่ายรูปหมู่เป็นที่ระลึกในล็อบบี้ของโรงแรม
ขนาดออกเช้ามากรถยังติดเลย
เขาพามาปล่อยทิ้งไว้ที่หน้าตึกร้าง
เข้าไปในตึกร้างแล้วยืนงงทำอะไรไม่ถูก..!?
เขาแอบเปิดร้านขายสินค้าให้นักท่องเที่ยวอยู่ในนี้
ของดี ราคาถูก แต่ไม่รู้ว่าได้เสียภาษีหรือเปล่า ?
ซื้อกันมาคนละหอบสองหอบ
เก็บของแล้วเดินไปหาอาหารกลางวัน
เป็นร้านอาหารขยะยี่ห้อเก่าแก่
ชิ้นใหญ่จนเห็นแล้วอยากจะร้องไห้ จะกินหมดไหมวะ ?
ยืนรอรถเมล์ไปพลาง ๆ ก่อน
ถึงสนามบินนครเฉิงตู
เด็ก ๆ แอบย่องมาถวายข้าวของให้หลวงตา
เป็นเด็กโรงเรียนพระสุธรรมยานเถระวิทยา ได้ทุนมาเรียนต่อที่เมืองจีน
เข้าแถวรอเช็คอินและฝากกระเป๋าขึ้นเครื่อง
ไชน่าแอร์เจ้าเก่า ชั้นประหยัด
ระหว่างรอขึ้นเครื่องก็เดินชมสินค้า (ห้ามถ่ายรูป)
ส่วนนี้ขายวัตถุโบราณ ต้องอาศัยตาพระอาจารย์ช่วยดูให้
ได้มาแล้วฝากพระอาจารย์ประเดิมใช้ให้ก่อน
ถึงสนามบินสุวรรณภูมิโดยสวัสดิภาพ
ตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้ายหัวหน้าทัวร์ก็ยังไม่หายเป็นหวัด
__________________
มารใช้ คนทุกคน ของทุกชิ้น สัตว์ทุกตัว เป็นเครื่องมือในการขวางเรา โดยเฉพาะคนที่เรารักมากที่สุด
(-/\-) (-/\-) (-/\-)
|