[สุธรรม]

ที่นี่พื้นที่ห้องหนึ่งเขาแบ่งออกเป็นสองร้าน..!

พักใหญ่การแลกเงินก็เสร็จสิ้นลง สรุปว่าแม่ป๋อมเอาเงินดอลลาร์ไปแลก ๖๐ ดอลลาร์ แล้วเอามาเฉลี่ยให้ยายจี๋กับน้องเล็กคนละ ๑,๕๕๐ รูปี ซึ่งต้องไปจ่ายคืนเป็นเงินไทยให้กับแม่ป๋อมทีหลัง ส่วนป้ามอย น้องเก๋และลูกปุ๊ก แลกมาคนละ ๕๐๐ บาท เท่ากับคนละ ๑,๒๕๐ รูปี...

จากนั้นมัคคุเทศก์ก็พาพวกเราเดินเข้าไปในห้องแถวที่อยู่ใกล้กัน ประมาณช่วงกลางตึก พาเดินขึ้นไปชั้นบน เมื่อถึงชั้นที่สองมีป้ายเขียนว่า “Friendship Nepal Tours and Travels” พร้อมกับลูกศรชี้เข้าไปในห้องทางขวามือ พวกเราเดินเข้าไปในห้องมืดทึม ๆ มีหลอดประหยัดไฟ ๕ แรงเทียนอยู่หลอดเดียว หนุ่มหล่อนายหนึ่งที่นั่งอยู่หน้าโน้ตบุ๊ก ส่งยิ้มพร้อมกับ “นมัสเต (สวัสดี)” มาให้...

นายราเมศวร์ส่งภาษาเนวารีเร็วปรื๋อ หนุ่มหล่อ (๑) หยิบเอาแบบฟอร์มมาส่งให้เป็นปึก ฮ่า..ภาษาอังกฤษล้วน ๆ มีเสียงเปิดประตู แล้วหนุ่มหล่อ (๒) อีกคนที่พวกเราทราบชื่อทีหลังว่านายราม (Ram Silval) เดินออกมา “นมัสเต” แล้วแนะนำการกรอกแบบฟอร์มด้วยภาษาอังกฤษสำเนียงแขก ที่เร็วจนอาตมาฟังไม่ทัน...