[สุธรรม]

มุมหนึ่งของ Neva Chen Hotel ที่มาถึงตอนทุ่มเศษ

จนมาออกถนนที่มีรถมากขึ้น พลขับพารถเลี้ยวขวาเมื่อฟ้าเริ่มมืดค่ำลง ขยับกันแล้วขยับกันอีก เพราะมีคนนั่งอยู่ข้างถนนคนหนึ่ง ซึ่งไม่ยอมขยับหนีรถ ทำให้ทั้งรถไปรถมาต้องขยับหนีคนแทน กว่าจะหลุดไปได้ก็ด้วยน้ำใจของรถเก๋งซูซุกิ ที่ยอมถอยหลังไปไกลเพื่อให้รถตู้มีวงเลี้ยว พอตั้งลำตรงได้แม่ป๋อมก็ประกาศว่า "ข่าวดี.. Neva Chen Hotel อยู่ข้างหน้านี่เอง"...

ปรากฏว่ารถตู้วิ่งล้ำหน้าไปหน่อย พนักงานโรงแรมที่ไม่ใช่ผู้กำกับเส้นก็ไม่ยกธงซะด้วย พวกเราจะลงเดินแต่คุณราเมศวร์ไม่ยอม ลงไปดูท้ายรถให้ บอกพลขับขยับอยู่พักใหญ่ กว่าจะหักจอดชิดขอบทางพอให้รถคันอื่นวิ่งมาได้ แล้วรีบลงไปเปิดท้ายรถให้ แม่ป๋อมบอกว่าเป็นเทคนิคของพวกเขา ถ้าปล่อยคณะของเราลงแล้ววิ่งรถเลยไปก็จะไม่ได้ค่าทิป อ้าว..?

อาตมายกน้ำดื่มสองแพ็กที่เป็นของหนักลงไปก่อน พวกเราโกยกระเป๋าตามลงไปแบบด่วนจี๋ พนักงานรีบคว้ากระเป๋าหิ้วเข้าโรงแรมไปเลย อาตมาหิ้วน้ำดื่มตามไป ๑ แพ็ก จังหวะเข้าประตูไม่ทันสังเกตว่าประตูเล็กและเตี้ยมาก จึงชนขอบประตูด้านบนไปค่อนข้างแรง "Oh..Mind your head..!" บอกช้าไปแล้วพ่อคุณ ประตูคงบิ่นไปแล้วล่ะ..!