[เถรี]

แต่ถ้าหากว่าเราขาดสติ สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ก็จะเป็นตัวกำหนด แบ่งแยกชนชั้น จน รัก โลภ โกรธ หลง ในใจของเรานั้นเจริญงอกงามขึ้นมา มีการดูถูกดูแคลนผู้อื่น ซึ่งฐานะไม่เท่าเทียมกับตน แบกเอาตัวกูของกูหนักขึ้นไปอีก ถ้าหากว่าไม่ตามใจกู ก็แปลว่าโกรธกัน จึงกลายเป็นว่า ราคะ โลภะ โทสะ โมหะ มีแต่เจริญงอกงามไปตามสมมติเหล่านั้น

บรรดาท่านทั้งหลายที่มาปฏิบัติธรรมอยู่ที่วัดท่าขนุนก็ดี พระภิกษุ แม่ชี และบุคคลในวัดก็ตาม จึงควรที่จะมีสติ ระลึกรู้อยู่เสมอว่า สิ่งทั้งหลายเหล่านี้เป็นเพียงสมมติทางโลก ถ้าเราไม่ยินดียินร้ายด้วย ก็ไม่สามารถที่จะสร้างความหวั่นไหวให้เกิดกับเราได้ แต่ถ้าหากว่าเรายินดียินร้ายเมื่อไร ก็ให้สังเกตกำลังใจของตนเองดู เมื่อได้มา จิตใจก็ฟู เมื่อเสียไป จิตใจก็ฟุบแฟบ ทำให้เรามีแต่ความทุกข์ เพราะว่าสภาพจิตไม่มั่นคง มักขึ้น ๆ ลง ๆ อยู่เสมอ

เราท่านทั้งหลายจึงควรที่จะรักษาศีล เจริญสมาธิ และกำหนดการภาวนา จนกระทั่งกำลังใจเข้มแข็งเพียงพอ ที่จะต่อต้านอำนาจกระแสกิเลส มีปัญญาที่จะมองเห็นชัดถึงสมมติทั้งหลายเหล่านี้ ที่แค่อำนวยความสะดวกให้แก่เราเท่านั้น ถึงเวลามีมากเท่าไร ก็ต้องล้มหายตายจากกันไปอยู่ดี

ส่งท้ายปีเก่าวันนี้ จึงได้แต่หวังว่าท่านทั้งหลายจะสามารถสร้างคุณงามความดีในใจของตนเองได้ จนกระทั่งไม่หวั่นไหวไปกับโลกธรรมต่าง ๆ จึงจะสมกับที่เรามุ่งหน้าฝ่าฝันมาตลอด ๓๖๕ วันของปีเก่า และจะก้าวล่วงเข้าไปสู่อีก ๓๖๕ วันของปีใหม่

ตราบใดที่ชีวิตยังต้องดิ้นรนอยู่ สติ สมาธิ ปัญญา เป็นสิ่งที่เราต้องปรารถนา และต้องแสวงหามาให้มากเข้าไว้ เพื่อที่เราจะได้อยู่ในโลกอย่างไม่หวั่นไหว แล้วขณะเดียวกัน ถ้าสามารถทำตัวให้เหนือโลกได้เท่าไร เราท่านทั้งหลายก็จะหลุดพ้นจากสมมติทั้งปวง เข้าสู่ความเป็นปรมัตถธรรมแท้ ที่ไม่มีใครสามารถจะลบล้างได้อีกเลย

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายแก่พระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอาทิตย์ที่ ๓๑ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)