[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ตอนนี้พระครูหน่อยไปเรียนต่อปริญญาเอก ท่านบอกว่าอยู่ ๆ ก็หมดอารมณ์ในการก่อสร้างไปเฉย ๆ ระดมสร้างใหญ่อยู่สามปี ทำหัวไม่วางหางไม่เว้น และก็หมดไฟเอาดื้อ ๆ

วันนั้นย่องมาถามว่า "หลวงพ่อ...ไม่เบื่อบ้างหรือครับ ?" "เบื่อเหมือนกันแหละ" "เบื่อแบบไหนของหลวงพ่อ ? ยิ่งทำก็ยิ่งเยอะ" "อ๋อ...ตอนนี้เกินเบื่อไปแล้ว เหลือแต่ว่าควรจะทำงานอะไรเท่านั้น" อยู่ก็สร้างประโยชน์ให้กับส่วนรวมไป ตายก็จบ เป็นเรื่องของคนรุ่นหลังก็แล้วแต่ว่าเขาจะเห็นหรือไม่เห็น

อย่างที่เสด็จในกรมชุมพรท่านแต่งเพลงมาร์ชทหารเรือ "เกิดมาทั้งทีมันก็ดีอยู่แต่เมื่อเป็น อีกสามร้อยปีก็ไม่มี ใครจะเห็น" ชื่อเสียงยืนยงไปอย่างเก่งก็ ๓๐๐ ปี พอรุ่นหลัง ๆ ก็ไม่รู้จักแล้ว"