[เด็กเมื่อวานซืน]

(ต่อ)

เมื่อราชมัลทะลวงฟันเฆี่ยนหลัง นายสนิทหุ้มแพร ได้ ๘๔ ที นายสนิทหุ้มแพร ก็สลบอยู่กับคา จมื่นสรรเพชภักดี (ปาน) บุตรเขยของท่านเจ้าคุณฯนำความ เรื่องนายสนิท ถูกเฆี่ยนจนสลบมากราบเรียน และ ขอแก้ออกจากคามาพักรักษาแก้ไขให้หายก่อนจึงจะเฆี่ยนต่อไปภายหลัง ท่านเจ้าคุณฯ กลับมีบัญชา ถามจมื่นสรรเพชภักดีว่า

ท่านเจ้าคุณฯ : 'เฆี่ยนได้เท่าไรแล้วจึงสลบไปในคา'

จมื่นสรรเพชภักดี : 'เฆี่ยนได้ ๘๔ ที แล้วยังอีก ๑๖ ที จึงจะครบ ๑๐๐ ที ขอรับ'

ท่านเจ้าคุณฯ : 'ให้เฆี่ยนเลยต่อไปให้ครบ ๑๐๐ ที ตามที่ออกปากว่า

จะเฆี่ยน ๑๐๐ ที ก็ให้เฆี่ยน ๑๐๐ ทีให้ครบตามบัญชาสั่งให้จงได้

จมื่นสรรเพชภักดี : 'ถ้าเฆี่ยนอีก ๑๖ ที เห็นจะตายในคา'


ท่านเจ้าคุณฯ : 'ตายก็ช่างมันเถิดจะได้ไปเกิดใหม่เป็นคนดี ๆ '


จมื่นสรรเพชภักดี กลัวอาญา ก็กราบลาออกมา สั่งให้ราชมัลทะลวงฟันลงมือเฆี่ยน นายสนิทหุ้มแพร ต่อไปจบครบ ๑๐๐ ที เมื่อเฆี่ยนครบ ๑๐๐ ทีแล้ว จมื่นสรรเพชภักดี ก็กลับเข้ามากราบเรียนว่า



จมื่นสรรเพชภักดี : 'เฆี่ยนครบ ๑๐๐ ที แล้วขอรับ'

ท่านเจ้าคุณฯ : 'ตายแล้วหรือยัง'

จมื่นสรรเพชภักดี : 'ยังไม่ตายขอรับ'

ท่านเจ้าคุณฯ : 'ให้ปล่อยตัวไปรับราชการดังเก่า'

ต่อมาภายหลังใน รัชกาลที่ ๔ นายแสง บุตรท่านเจ้าคุณฯ ได้เลื่อนยศ เป็นที่ จมื่นราชมณเฑียร ครับ เรื่องของ นายแสง ก็จบลงแต่เพียงเท่านี้ครับ