"ในเมื่อสังคมเปลี่ยนแปลงไป กลายเป็นสังคมอุตสาหกรรม ญาติโยมต้องแข่งขันกันในการทำมาหากิน แม้แต่ผู้หญิงที่เคยเป็นเฉพาะแม่บ้านแม่เรือน ก็ต้องออกไปช่วยทำงานนอกบ้าน ทำให้ญาติโยมไม่มีเวลามาทะนุบำรุงวัด เมื่อถึงเวลาอยากจะทะนุบำรุงวัด ก็นำปัจจัยก้อนหนึ่งไปมอบให้หลวงปู่หลวงพ่อเจ้าอาวาส แล้วแจ้งท่านว่าจะให้ทำอะไรบ้าง ถ้าเป็นของใหม่หลวงปู่หลวงพ่อก็ติดต่อช่างมาเพื่อที่จะสร้าง แต่ถ้าเป็นของเก่าก็ต้องหาช่างมาบูรณะขึ้นใหม่ เมื่อเป็นเช่นนั้น การที่ญาติโยมเป็นผู้สร้างและมอบให้กับวัด ก็เปลี่ยนไปกลายเป็นวัดต้องรับผิดชอบในการเสริมสร้างด้วยตนเอง
โดยเฉพาะระเบียบของคณะสงฆ์นั้น พระสังฆาธิการทุกรูป ตั้งแต่ผู้ช่วยเจ้าอาวาส รองเจ้าอาวาส เจ้าอาวาส รองเจ้าคณะตำบล เจ้าคณะตำบล รองเจ้าคณะอำเภอ เจ้าคณะอำเภอ รองเจ้าคณะจังหวัด เจ้าคณะจังหวัด รองเจ้าคณะภาค เจ้าคณะภาค และเจ้าคณะหน ทั้งหมด ๑๒ ตำแหน่ง บังคับว่าต้องปฏิบัติหน้าที่ ๖ ด้านด้วยกัน ก็คือ
๑. ด้านการปกครอง ก็คือการดูแลให้พระภิกษุสามเณรในเขตปกครองของตน อยู่ในระเบียบวินัย ปฏิบัติตนให้สมควรแก่การเป็นพระเป็นเณร อย่างอาตมาเป็นเจ้าคณะตำบลท่าขนุน เขต ๒ ก็มีวัดอยู่ใต้การดูแล ๕ วัดด้วยกัน แล้วยังมีวัดในสังกัดอีกหลายวัด การที่เราจะเดินทางไปตรวจการณ์คณะสงฆ์ ก็ไม่เหมือนสมัยก่อนที่เดินเท้ากันไปเป็นเดือน ๆ สมัยนี้ไปไหนก็อาศัยรถราไป ต้องจ่ายค่ารถค่าน้ำมัน"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 07-10-2017 เมื่อ 02:43
|