ดูแบบคำตอบเดียว
  #6  
เก่า 05-07-2016, 12:08
เถรี's Avatar
เถรี เถรี is offline
ผู้ดูแลเว็บ - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 30,371
ได้ให้อนุโมทนา: 150,708
ได้รับอนุโมทนา 4,397,079 ครั้ง ใน 33,960 โพสต์
เถรี is on a distinguished road
Default

ต้นเดือนเมษายน ปี ๒๕๒๙ ก่อนหลวงพ่อกลับมาผมก็ตัดสินใจได้ คือผมมาตัดสินใจว่า บุคคลสมัยพุทธกาล ศีลทุกข้อสมบูรณ์บริบูรณ์ท่านยังสามารถรักษาสิกขาบทต่าง ๆ ได้ครบถ้วน จนกระทั่งบรรลุมรรคผลไปตาม ๆ กัน สมัยนี้ผมมีต้นทุนอยู่ในกระเป๋าเยอะแยะมหาศาล เพราะว่าศีลเกี่ยวกับข้าวของเครื่องใช้เราก็ไม่ต้องทำเอง ศีลที่เกี่ยวกับภิกษุณีก็ไม่มีให้ปฏิบัติ ในเมื่อสิ่งทั้งหลายเหล่านี้เรามีกำไรตั้งมากตั้งมายแล้ว ถ้าหากว่ายังทำไม่ได้ จะลงนรกไปก็ให้ลงละวะ...!

ผมไปรับหลวงพ่อท่านที่สนามบินดอนเมือง พอพบหน้ากันในห้องวีไอพีก็กราบเรียนท่านว่า “ที่หลวงพ่อขอให้บวชนั้นผมตกลงบวชครับ หลวงพ่อจะให้ผมไปวัดเมื่อไ ?” ท่านบอกว่า “ถ้าพร้อมก็ไปได้เลย” ผมก็โดดขึ้นรถไปกับท่านเลย ด้วย เสื้อผ้าชุดเดียวนั้นแหละ ผมมั่นใจว่าถ้าเป็นพวกท่านทั้งหลาย คงต้องกลับไปเตรียมตัวอีกสักเป็นอาทิตย์ แต่ในเมื่อครูบาอาจารย์บอกให้ไปผมก็ไปเลย

ลักษณะตัวศรัทธาตรงนี้แหละ ตอนปลายปี ๒๕๒๘ ประมาณเดือนพฤศจิกายน ท่านฝึกมโนยิทธิเต็มกำลังครั้งแรก ฝึกอย่างเป็นสาธารณะที่ศาลา ๒ ไร่ ผมเองก็นั่งภาวนารอเวลาอยู่ รู้สึกสมาธิควบแน่นเข้า ๆ ปกติจะต้องไปแล้ว แต่ผมมัวแต่รอท่านอยู่ จนกระทั่งหลวงพ่อลงมาศาลา ๒ ไร่ ท่านพูดออกไมค์ว่า “เฮ้ย...ถ้าใครพร้อมแล้วก็ไปได้เลย” ผมได้ยินแล้วเหมือนอย่างกับสัญญาณปล่อยตัวนักวิ่งออกจากเส้น สภาพจิตพุ่งปรื้ดออกจากร่าง ทิ้งตัวกองกับพื้นเลย ตอนนั้นใครหามไปเผาก็เอาไปเลยเพราะไม่รับรู้อะไรเลย ไปแบบหมดตัวจริง ๆ

ไปเพราะความเชื่อมั่นในครูบาอาจารย์ ไม่ได้ไปเพราะกำลังตัวเอง ดังนั้น...พอท่านบอกว่าพอพร้อมก็ไปเลย ผมก็โดดขึ้นรถไปเลย มีผ้าติดตัวอยู่ชุดเดียวนันแหละ
__________________
........................

เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง

จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 05-07-2016 เมื่อ 12:48
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 119 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เถรี ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา