[เถรี]

แล้วก็เป็นจริง เพราะว่าหลังจากที่อยู่ช่วยงาน โดยเฉพาะต้อนรับพระผู้ใหญ่ที่รู้จักมักคุ้นกันที่วัดท่าซุงอยู่หลายปี พอออกจากวัดมา ไม่ว่าจะเป็นเจ้าคณะปกครองระดับไหนก็คือคนคุ้นเคยที่ได้รู้จักกันตั้งแต่สมัยนั้นแล้ว ท่านก็จำผมได้ ผมก็สนิทสนมคุ้นเคยกับท่าน เคยต้อนรับท่าน ทุกอย่างเลยกลายเป็นเรื่องง่าย หลายท่านถึงขนาดออกปากเลยว่า “ไปอยู่ที่ไหน ถ้าหากว่ามีใครเขารังแก ให้บอกว่าเป็นเด็กผม” ผมไม่เคยใช้เลย หลวงพ่อบางท่านไปถึงก็บอกว่า “มีอะไรให้ช่วยเหลือบ้างไหม ? ถ้าหากว่าไม่ไหวก็บอกนะ” ผมก็ได้แต่กราบขอบพระเดชพระคุณขอรับ แต่ใจไปคิดว่า ถ้าผมทำไม่ไหวท่านก็คงช่วยผมไม่ได้หรอก...(หัวเราะ)... ไอ้ตัวนี้ไม่ค่อยดี หยิ่งไม่เข้าท่า

แล้วอีกประการหนึ่งก็คือบรรดาเพื่อนฝูงที่เรารู้จัก เพื่อนสหธรรมิกที่เรารู้สึกสนิทใจในปฏิปทาการปฏิบัติของท่าน ท่านจะเห็นว่างานฉลองต่าง ๆ เดือนมิถุนายนหรือว่างานทำบุญถวายหลวงปู่สาย ผมจะยกให้ทางสายคณะปกครองเขา แต่ถ้าหากว่างานทำบุญวันแม่นี่ผมตั้งใจทำบุญให้แม่ ผมจะเลือกพระสายปฏิบัติที่เป็นสหธรรมิก ซึ่งสนิทใจในแนวการปฏิบัติของท่านก็นิมนต์มา

แต่ระยะหลังก็จะมีส่วนหนึ่งที่ติดเพิ่มมา ก็คือ ท่านทั้งหลายที่มาสายของพระโพธิสัตว์ ผมเสียดายกำลังของท่าน ก็เลยดึงมาเพื่อที่จะช่วยกันประคับประคองเอาไว้ ถ้าท่านเห็นศรัทธาของญาติโยมที่มีต่อพระศาสนา เกิดจิตสำนึกที่จะปฏิบัติเพื่อส่วนรวมขึ้นมา ท่านก็จะได้ก้าวเดินไปในทางที่ถูกที่ควร ไม่อย่างนั้นถ้าหากว่าท่านเลี้ยวผิดไป จะเป็นสิ่งที่น่าเสียดายในบุญบารมีที่ท่านสร้างมานาน

ฉะนั้น...เรื่องพวกนี้เป็นเทคนิควิธีการ หรือกลวิธีที่ศึกษามาจากหลวงพ่อวัดท่าซุง ก็คือในส่วนของเพื่อนสหธรรมิกก็ดี เพื่อนฝูงร่วมรุ่นจะเป็นที่เรียน ที่อบรมอะไรก็ตาม ตลอดจนกระทั่งผู้บังคับบัญชา ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนนิมนต์ท่านมา เพื่อให้ท่านได้รู้ว่างานการที่เราทำอยู่มีอะไรบ้าง ขณะเดียวกันในส่วนที่เราต้องการบุญกุศลให้กับพ่อแม่ของเราเป็นอย่างไร

เมื่อเป็นเช่นนั้น พวกเราอย่ามองเฉย ๆ คิดให้เป็น ดูงานให้ออก ไม่ใช่ต้องมาบอกกันเสียทุกเรื่อง ถึงเวลาได้เติบโตขึ้นไป ต้องไปเป็นเจ้าอาวาสเอง เจ้าคณะตำบลเอง เจ้าคณะอำเภอเองจะได้รู้ว่าต้องปฏิบัติอย่างไร บ้านเราเมืองเราเรื่องของความเกรงผู้ใหญ่ ในวงเล็บก็คือเส้นสายนั่นแหละ ยังเป็นเรื่องปกติอยู่ ฉะนั้น...ถ้าหากมีเส้นมีสายจะทำอะไรก็ง่ายกว่าเขา สะดวกกว่าเขา


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
งานทำบุญ ๑๐๐ ปี ชาตกาลหลวงพ่อพระราชพรหมยาน
วันที่ ๑๙ มิถุนายน ๒๕๕๙
ณ ศาลา ๑๐๐ ปีหลวงปู่สาย วัดท่าขนุน
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย รัตนาวุธ)