พาใจกลับบ้าน (๒๗)
เพราะฉะนั้น ใครที่ฟังแล้ว ก็ลองทำดู
แล้วใครที่ลองทำแล้ว รู้สึกว่าประสบความสำเร็จ รู้สึกถูกกับจริตเรา รู้สึกว่ามีความสุข
ก็อย่าลืมว่า เพื่อนร่วมงานของเรานั้น ก็จะเจอเหตุการณ์เดียวกับเรา
เพื่อนร่วมงานของเรานั้น ก็มีความทุกข์เหมือนกับเรา
เอาวิธีนี้ไปบอกเพื่อนร่วมงานของเรา เอาวิธีนี้ไปใช้กับเพื่อนร่วมงานของเรา
แล้วเพื่อนร่วมงานของเรานั้น ก็จะสามารถพากาย พาใจของเขานั้น พ้นความทุกข์ที่เขามีได้
แล้วเรานั้นก็จะเป็นผู้ที่สร้างอานิสงส์ที่ยิ่งใหญ่ให้ทั้งกับตัวเราเอง แล้วก็ให้กับเพื่อนร่วมงาน
__________________
การรักษากำลังใจสำคัญที่สุด...ได้ดีอย่าฟู แล้วขณะเดียวกันว่า ถ้าได้ร้ายก็อย่าฟุบ ให้เห็นว่ามันเป็นปกติของมัน เรื่องของมัน
ถ้ามันดีมาพออาศัยได้ก็ดีกับมันไป ถ้าหากว่ามันไม่ดีมา เราอยู่กับมันก็ให้รู้อยู่มีสติอยู่ ถึงเวลาก็ต่างคนต่างไปอยู่แล้ว...
กำลังใจของเราพลาดแม้แค่วินาทีเดียวนี่ อาจจะหมายถึงแพ้ทั้งกระดาน
อะไรมันก็ไม่เจ็บปวดเท่ากับต้องเกิดใหม่ มันเป็นทุกข์ เป็นโทษสุด ๆ จริง ๆ
กระโถนข้างธรรมาสน์ ฉบับที่ ๕๑
|