ดูแบบคำตอบเดียว
  #91  
เก่า 15-08-2011, 17:42
สายท่าขนุน สายท่าขนุน is offline
สมาชิก VIP - ผู้ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 759
ได้ให้อนุโมทนา: 160,001
ได้รับอนุโมทนา 133,091 ครั้ง ใน 5,305 โพสต์
สายท่าขนุน is on a distinguished road
Wink

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ สายท่าขนุน อ่านข้อความ
คิดจะเปิดกระทู้นี้มาสักระยะหนึ่งแล้ว เนื่องจากเห็นคุณของน้องที่ทำงานท่านหนึ่ง
แต่เกรงว่าเรื่องที่นำมาลงอาจจะกระจัดกระจายไม่เป็นระเบียบนัก จึงลังเลอยู่
จนคิดได้ว่าตั้งเป็นกระทู้เปิดแบบนี้ดีกว่า
ที่จริงก็มีเพื่อนและคนรอบข้างอีกมากที่เป็นเหตุจูงใจให้เราใฝ่ดี แต่ขอเริ่มจากน้องท่านนี้ก่อน

เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กหัวใจแกร่ง คอยส่งหัวข้อธรรมะ บอกบุญแก่คนรอบข้าง
และเท่าที่เห็นเธอมุ่งสั่งสมทานบารมีมาหลายปี... น่าจะเกิน ๑๐ ปีได้แล้ว
เธอมุ่งมั่นทุ่มเทเรื่องทานอย่างมาก จนถึงเมื่อประมาณปีที่แล้ว เธอมาบอกว่า
จะเว้นระยะห่างเรื่องทานลง และหันมาใช้เวลากับการปฏิบัติมากขึ้น
หลายปีมาแล้ว เราจะเห็นเธอช่วยงานเวลาที่วัดท่าซุงจัดงานอยู่บ่อยครั้ง
เธอเล่าเรื่องที่ไปร่วมบวชธุดงค์ที่วัดท่าซุงอย่างจริงใจกับบางคนที่ฟังอย่างเข้าใจ
อย่างที่ไม่ให้ใครอื่นที่อาจปรามาสพระจะได้ยิน
เช่น การใช้มโนมยิทธิระหว่างปักกลดแล้วได้พิจารณาธรรมอย่างไรบ้าง
เธอส่งข่าวดี ๆ มาให้พี่สาวคนนี้และท่านอื่นอย่างจริงใจ
และอื่น ๆ อีกมากมาย รวมทั้งเธอจะส่งข่าวอย่างรวดเร็วเวลาที่พระสงฆ์องค์ที่เป็นที่เคารพบูชาละสังขาร
เป็นที่น่าเสียดายว่า เราไม่สามารถหารายการส่งข่าวนั้นย้อนไปได้หลายปีนัก
และปัจจุบันนี้ ความถี่ของการส่งข่าวเช่นนั้นก็ลดลง

ดังนั้น จึงขอเริ่มเรื่องจากข้อความล่าสุดของเธอ แม้จะเป็นเรื่องที่ท่านทั้งหลายอาจจะคุ้นเคยดีอยู่แล้ว
แต่ก็แสดงเจตนาดีของเธออย่างยิ่ง เรื่อง "พบพระพุทธศาสนาควรจะไปนิพพาน"

ขอเชิญชวนด้วยว่า
หากท่านใดมีความประทับใจหรือได้รับข้อธรรมเช่นไร อันเนื่องมาจากกัลยาณมิตรเช่นนี้
ขอเชิญแบ่งปันกัน
เมื่อกลางวันวันนี้ เพื่อนที่ทำงานส่งหนังสือให้เล่มหนึ่งตามที่ได้บอกไว้ก่อนเมื่อประมาณสัปดาห์ที่แล้ว
พลิกอ่านดูคร่าว ๆ แล้วว่าจะนำมาลงที่กระทู้นี้
และพอมารื้อหากระทู้... เห็นข้อความนี้แล้วนึกได้ว่า
เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา ค่ำของวันก่อนวันแม่ที่ยายกำลังจะไปวัดท่าขนุนนั้น
ยายรอรถมารับช้าหน่อยเพราะฝนตกอยู่... ได้เจอน้อง ๆ ที่ทำงานกำลังรอรถเช่นกัน
ทักทายคุยกัน เพราะเห็นน้องเขาใส่เสื้อยืดทีม (มีข้อความหนึ่ง เห็นแล้วอยากหาไปฝากน้อง "เด็กดอย")
น้องจะไปแม่สะเมิง ไปช่วยสร้างฝาย... ยายก็คิดว่าเป็นชมรมที่ทำงาน
น้องบอกว่าไม่ใช่ชมรม แต่เป็นน้องที่ยายเล่าถึงคนนี้แหละจัดไป
...เที่ยวนี้ ไปกันมากหน่อย ถึง ๑๑๐ คน และยังต้องการแรงงานอีกมาก
เขาว่าเป็นฝายปูน... พระอาจารย์ท่านหนึ่งเริ่มทำไว้ก่อนหลายปีมาแล้ว
จึงมีการออกแบบไว้ค่อนข้างดี... พวกน้อง ๆ เขารวมตัวกันช่วยสร้างเป็นระยะ โมทนาสาธุ
__________________
การรักษากำลังใจสำคัญที่สุด...ได้ดีอย่าฟู แล้วขณะเดียวกันว่า ถ้าได้ร้ายก็อย่าฟุบ ให้เห็นว่ามันเป็นปกติของมัน เรื่องของมัน
ถ้ามันดีมาพออาศัยได้ก็ดีกับมันไป ถ้าหากว่ามันไม่ดีมา เราอยู่กับมันก็ให้รู้อยู่มีสติอยู่ ถึงเวลาก็ต่างคนต่างไปอยู่แล้ว...
กำลังใจของเราพลาดแม้แค่วินาทีเดียวนี่ อาจจะหมายถึงแพ้ทั้งกระดาน

อะไรมันก็ไม่เจ็บปวดเท่ากับต้องเกิดใหม่ มันเป็นทุกข์ เป็นโทษสุด ๆ จริง ๆ
กระโถนข้างธรรมาสน์ ฉบับที่ ๕๑
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 41 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สายท่าขนุน ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา