[เถรี]

เมื่อไม่นานมานี้ที่มีภาพเปรียบเทียบ เด็กญี่ปุ่นนั่งรถรถไฟฟ้าอ่านหนังสือกันทุกคน แต่เด็กไทยบนรถไฟฟ้านั่งจิ้มแต่โทรศัพท์ ถ้าหากว่าไม่มีวินัย ไม่มีความเข้มแข็งพอ ก็เสร็จมารหมด ลองไม่ใช้โทรศัพท์สักวันได้ไหม ? มีใครทำได้บ้าง ? ส่วนผมเองบางทีลืมไป ๒-๓ วัน ไม่รู้ว่าเครื่องอยู่ที่ไหน น้องเล็กโทรไปเรียก ๓ ที ๔ ที จะบอกว่าคนโน้นมาหา คนนี้มาหา ไม่เจอหรอก ผมลืมเครื่องทิ้งไว้ในรถโน่น...

เทคโนโลยีเป็นสิ่งที่ดี เพราะทำให้เห็นชัดว่าโลกนี้ก้าวหน้า แต่ต้องให้เป็นเครื่องหนุนเสริมการปฏิบัติของเรา ไม่ใช่เป็นเครื่องขวางการปฏิบัติ โดยเฉพาะพระเณรของเรา จะโดนอาบัติสังฆาทิเสสง่ายที่สุดก็เพราะโทรศัพท์นี่แหละ ปีที่แล้วผมก็เพิ่งจะส่งไปอยู่ปริวาสรายหนึ่ง ท่านขอไปอยู่ที่วัดพุทธบริษัท กลับมาถามว่า “หลวงพ่อครับ ผมจะโดนอาบัติสังฆาทิเสสหรือเปล่า ?” ถามว่าทำไม ? “โยมผู้หญิงแฟนผมโทรมา ผมบอกว่ารักนะจุ๊บ ๆ” เลยบอกว่า “มึงไม่ต้องสงสัยหรอก ไปเข้าปริวาสเลย ๑๕ วัน” เผลอสตินิดเดียวก็โดนแล้ว

ฉะนั้น...หมั่นใช้เข้า...โทรศัพท์น่ะ...! โทรไปบ้านทีไรก็มีแต่เรื่องเดือดร้อนมาทุกทีแหละ เดี๋ยวก็จะเหมือนหลวงพ่อประโยค ๙ ที่สึกไปเลี้ยงลูกให้เขา เลี้ยงอยู่หลายปีเลย กว่าลูกจะจบมหาวิทยาลัยถึงได้ให้กลับมาบวชใหม่ แหม...เสียดาย...ดันชวนไปแค่เลี้ยงลูกเสียนี่ จะชวนไปทำอย่างอื่นด้วยก็ไม่ชวน..!