[เถรี]

แต่ถ้าเราโดดลงไปเป็นคนเล่นเมื่อไร เมื่ออยู่ในสถานการณ์ เราก็จะมองไม่เห็นความเป็นจริง เพราะว่าสภาพจิตโดนย้อมด้วย รัก โลภ โกรธ หลง จนมืดบอด ไม่เห็นทางพ้น ไม่เห็นทางแก้ไข ไม่เห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์

ยังโชคดีว่าพระพุทธศาสนาของเรานั้น พระพุทธเจ้าสอนให้เรายอมรับกฎของกรรม บุคคลทำดีย่อมได้รับผลดี บุคคลทำชั่วย่อมได้รับผลชั่ว ปัจจุบันนี้ผลอะไรไม่ดีที่เกิดขึ้นกับเรา ย่อมเกิดจากกรรมที่ไม่ดีตั้งแต่อดีต ที่เราทำไว้ ด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ ในเมื่อเราทำเอง เราก็ต้องรับได้

ใจของเราต้องประกอบไปด้วยขันติ ความอดทน อดกลั้น รอคอย และพยายามสร้างความดีเพิ่มเติม หรือเมื่อพ้นวาระที่กรรมส่งผล อยู่ในวาระที่บุญส่งผล สิ่งที่ดี ๆ ย่อมเกิดขึ้นแก่เราเอง ถ้ารู้จักดึงตัวเองออกมาอยู่วงนอก ไม่ยินดียินร้ายกับเรื่องต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น ตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติใน ศีล สมาธิ ปัญญา ของเรา สภาพเศรษฐกิจและสังคมก็ไม่สามารถที่จะทำให้เราเครียดได้ โรคภัยต่าง ๆ ซึ่งเกิดขึ้นจากความเครียดก็จะไม่เกิดขึ้นกับเรา

ลำดับต่อไปก็ให้ทุกท่านตั้งใจภาวนาและพิจารณาตามอัธยาศัย จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน ณ บ้านบ้านเติมบุญ
วันศุกร์ที่ ๑ พฤศจิกายน ๒๕๖๒
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย ทาริกา)