[เถรี]

ถาม : ผมได้สนทนากับเพื่อนคนหนึ่ง เขาบอกว่าไม่อยากมาทำบุญ เพราะพระรวยกันแล้ว แต่ตัวเขาเองก็ยังอยากทำความดี สอนลูกให้ทำความดีอยู่ เราจะแนะนำเขาอย่างไรครับ ?
ตอบ : ส่วนใหญ่แล้วความคิดเช่นนั้นเป็นมิจฉาทิฏฐิ แต่ถ้าเขายอมรับฟังคำแนะนำอยู่ ก็แค่ถามเขาว่า ถ้าการลงทุนที่มีดอกผลตอบแทนมาก กับการลงทุนที่มีดอกผลตอบแทนน้อย โดยสัญชาตญาณของเราจะเลือกอะไร ? ก็ต้องเลือกในส่วนที่มีผลตอบแทนมาก

ส่วนที่มีผลตอบแทนมากก็คือ อันดับแรก เจตนาในการให้ของเราบริสุทธิ์ อันดับที่ ๒ วัตถุทานของเราบริสุทธิ์ อันดับที่ ๓ ผู้ให้คือตัวเราบริสุทธิ์ อันดับที่ ๔ ผู้รับเป็นผู้บริสุทธิ์ ถ้าส่วนไหนขาดตกบกพร่องไป บุญก็ลดไปตามส่วน ก็ทำให้ผลที่ควรจะได้น้อยลง เพราะฉะนั้น...ถ้าเราทำทานกับสัตว์เดรัจฉาน เลี้ยงหมู เลี้ยงหมา อะไรก็ได้ แต่คุณเอาแต่เลี้ยงหมา ๕๐๐ ตัวเป็นเวลา ๑๐๐ ปีติดต่อกัน ก็ไม่เท่ากับเลี้ยงข้าวคนมื้อเดียว

คุณอาจจะประเภทให้คนลำบากยากจน คนขอทาน หรืออุปถัมภ์เด็กบ้านเมตตาก็ได้ แต่ถ้าเขาไม่มีศีล ไม่มีธรรม ก็สู้ทำบุญกับพระกับเณรครั้งเดียวไม่ได้ แต่ถ้าคนที่มีแนวคิดเป็นมิจฉาทิฏฐิแบบนั้นแล้วเราอธิบายไม่ชัดเจน เขาไม่ฟังเราหรอก เขาจะฟังเหมือนกับเป็นข้อแก้ตัว ปล่อยเขาไปเถอะ...เสียเวลา ต่างคนต่างเดิน ต่างคนต่างไป เพราะถึงเวลาก็ต่างคนต่างตายอยู่แล้ว ไม่ได้ตายพร้อมกัน ไม่ได้ไปด้วยกัน