[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "ในบาลีท่านมีบอกเอาไว้ว่า ให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว เกิดจากนายพรานคนหนึ่ง ถ้าจำไม่ผิดชื่อนายโกกะ

นายโกกะเป็นพรานล่าเนื้อ วันนั้นพาหมาล่าเนื้อออกไปล่าสัตว์ตามปกติ แต่เดินสวนทางกับพระภิกษุรูปหนึ่ง คราวนี้พระของเราในสายตาของคนอินเดียทั่วไปถือว่าเป็นคนกาลกิณี คนอินเดียจะไว้ผมยาวทั้งผู้หญิงผู้ชาย แล้วเกล้ามวยโดยสมมติเป็นเขาพระสุเมรุ เป็นที่สถิตของพรหมเทวดาทั้งหลาย พูดง่าย ๆ ก็คือเกล้ามวยผมให้เป็นที่สถิตของเทวดาที่ตนเองนับถือ

ในเมื่อพระพุทธเจ้าของเราตัดผมสั้น โดยเฉพาะเกศาของพระองค์ท่านตัดสั้นแล้วก็ม้วนขดเป็นก้นหอยอีก ก็เลยเหมือนกับคนหัวล้าน ฝ่ายอื่นเขาก็เลยเรียกว่าสมณะโล้น

เมื่อเจอบุคคลที่ว่าเป็นกาลกิณี นายโกกะก็ว่า “ดูว่าวันนี้เราจะซวยมาก มาเจอสมณะโล้นผู้เป็นกาลกิณี คงจะล่าสัตว์อะไรไม่ได้” ก็เดินสวนกันไป ปรากฏวันนั้นทั้งวันนายโกกะไม่เจอสัตว์ที่จะล่าสักตัวเดียว ไม่รู้ว่าเป็นเพราะแกพาหมาไปฝูงใหญ่ หมาเห่าเสียงดังแล้วสัตว์หนีหมดหรือเปล่า ?

แต่ขากลับก็เดินสวนกับหลวงพ่อองค์นั้นอีก หลวงพ่อท่านก็คงไปธุระกลับมาเหมือนกัน นายโกกะเห็นก็โมโหว่า “สมณะโล้นขัดลาภของเราครั้งหนึ่งยังไม่พอ ยังจะมาขัดครั้งที่สองอีก” ก็เลยยุหมาให้ไล่กัด ความจริงหมาก็ไม่คิดจะกัดอะไร แต่พอเจ้านายสั่ง...หมาก็ไล่กัด พระก็เลยต้องหนี...ตะกายขึ้นไปบนต้นไม้

ปรากฏว่ากิ่งที่สูงมากก็ไม่มี ได้แต่อยู่ต่ำ ๆ พอพ้นปากหมาเท่านั้น นายโกกะเห็นก็เลยชักเอาลูกศรที่ตัวเองไว้ยิงสัตว์นั่นแหละ ทิ่มฝ่าเท้าพระที่อยู่บนกิ่งไม้เพื่อให้พระกระโดดลงมา พระก็พยายามหลบซ้ายเลี่ยงขวา นายโกกะก็ไม่เลิก แกก็ไล่ทิ่มไปเรื่อยเพื่อจะให้โดดลงมาให้หมากัด"