[เถรี]

ในเรื่องของพระพุทธศาสนา พระพุทธเจ้าทรงฝากพระพุทธศาสนาไว้กับพุทธบริษัททั้ง ๔ คือ ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา

ในปัจจุบันนี้สำหรับประเทศไทยเรา ถือว่าภิกษุณีบริษัทจบสิ้นไปแล้ว ที่มีอยู่ก็เป็นของทางสายมหายาน ทางสายเรามีแม่ชีมาแทน ในส่วนของแม่ชีนั้นถ้าว่าไปแล้วจัดว่าเป็นอุบาสิกาพิเศษที่เกิดขึ้นในประเทศไทยเป็นแห่งแรกในโลก เนื่องจากว่าหลังการสังคายนาพระไตรปิฎกครั้งที่ ๓ แล้ว พระเจ้าอโศกมหาราชทรงส่งสมณทูตออกไปเผยแผ่พระพุทธศาสนาเป็น ๙ สาย ตามแคว้นต่าง ๆ ในสมัยนั้น สายที่ ๘ ซึ่งนำโดยพระโสณะและพระอุตตระเถระ ได้มาเผยแผ่พระพุทธศาสนายังสุวรรณภูมิ ซึ่งในยุคนั้นเขตสุวรรณภูมิมีศูนย์กลางอยู่ที่เขตราชบุรี เพชรบุรี กาญจนบุรี สุพรรณบุรีและนครปฐม รวมกัน เรียกว่าเมืองทวาราวดี

ในครั้งนั้นเมื่อท่านเผยแผ่พระศาสนาแล้ว เป็นที่ศรัทธาเลื่อมใสของญาติโยมเป็นจำนวนมาก ฝ่ายชายก็ขอบวชเป็นพระภิกษุ ฝ่ายหญิงก็ต้องการบวชเป็นภิกษุณี แต่เนื่องจากพระพุทธเจ้าทรงบัญญัติเอาไว้ว่า การบวชภิกษุณีนั้นต้องบวชในสงฆ์ทั้งสองฝ่าย คือ ญัตติในฝ่ายของภิกษุณีแล้วให้มาญัตติในฝ่ายของภิกษุสงฆ์อีกครั้งหนึ่ง คณะที่เดินทางมานั้นประกอบด้วยพระมหาเถระ ๕ รูป ไม่มีภิกษุณีที่เป็นปวัตตินี คือ อุปัชฌาย์มาด้วย จึงไม่สามารถทำการบวชภิกษุณีได้ พระโสณะเถระจึงได้ทำการแก้ไข โดยการให้บวชเป็นนักบวชหญิง โกนหัว นุ่งขาวห่มขาว ถือศีลแปด เพื่อรอว่าถ้ามีภิกษุณีมาแล้ว ก็จะได้ทำการบวชอย่างถูกต้องตาม

การบวชนั้นจึงเป็นการเกิดแม่ชีขึ้นครั้งแรกในโลก ในเขตของทวาราวดีซึ่งปัจจุบันคือเขตของประเทศไทย สำนักแห่งแรกที่ให้แม่ชีอยู่รวมกันเพื่อปฏิบัติธรรมนั้น อยู่ในเขตจังหวัดราชบุรี ชื่อว่า สำนักประชุมนารี ปัจจุบันนี้ก็ยังมีอยู่ แสดงว่าสืบทอดมาประมาณสองพันปีเศษ ๆ แล้ว

ในเมื่อบ้านเราไม่มีภิกษุณีแต่มีแม่ชีแทน ก็ถือว่าเป็นส่วนหนึ่ง เป็นตัวแทนของภิกษุณีบริษัท เมื่อพระพุทธเจ้าทรงฝากพระศาสนาไว้ในส่วนของพุทธบริษัททั้ง ๔ ก็แปลว่า ไม่ว่าจะพระ เณร แม่ชี หรือฆราวาสชายหญิงก็ตาม ทุกท่านล้วนแล้วแต่มีหน้าที่ในการค้ำจุนเกื้อกูลศาสนาให้เจริญถาวรสืบต่อไป จนกว่าจะครบห้าพันปี