[เถรี]

เมื่อเสร็จพิธีแล้ว กระผม/อาตมภาพก็รีบวิ่งกลับมายังวัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) เพื่อร่วมในการตรวจข้อสอบของว่าที่พระอุปัชฌาย์ ซึ่งในช่วงเช้านั้นจะเป็นการสอบข้อเขียน แต่เนื่องจากว่าวันนี้ข้อสอบค่อนข้างที่จะยากถึงยากมาก จึงทำให้หลวงพ่อเจ้าคุณดิเรก (พระมงคลพัฒนาภรณ์) เจ้าอาวาสวัดหลักสี่ราษฎร์สโมสร เจ้าคณะจังหวัดสมุทรสาคร ให้เวลาเพิ่มเติมอีก ๑๕ นาที จึงทำให้พวกเราต้องไปฉันเพลก่อน แล้วค่อยกลับมาตรวจข้อสอบ

ขนาดนั้นก็ตาม ว่าที่พระอุปัชฌาย์ซึ่งส่งข้อสอบมาแล้ว ผ่านการตรวจของกระผม/อาตมภาพประมาณ ๗ รูป ปรากฏว่าตกไปเสีย ๒ รูป เนื่องเพราะว่าข้อสอบที่บังคับคือการคิดอายุ มีบางท่านคิดอายุตามหลักการของเขาไม่เป็น ซึ่งความจริงแล้ว ถ้าหากว่าสามารถงอนิ้วนับอายุได้ถูกต้องครบถ้วน ๒๐ ปีหรือเกิน ๒๐ ปี ก็สามารถที่จะเป็นพระอุปัชฌาย์บวชได้ เพียงแต่ว่าเขาต้องการหลักการและวิธีการ ที่เป็นวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์ ก็คือมีหลักฐานชัดเจนว่าท่านคิดเลขได้ถูกต้อง จึงมีวิธีการทั้งบวกและลบ แต่ปรากฏว่าหลายท่านทำผิด

เนื่องเพราะว่าถ้าวันไม่พอ ต้องไปยืมเดือนมา ท่านก็มักจะเผลอคิดว่าเป็นแค่หนึ่งเดียว แบบเดียวกับหลักการคณิตศาสตร์ทั่วไป แต่ความจริงแล้วไม่ใช่ เพราะว่าวันไปยืมเดือนมา เขากำหนดไว้ว่า คุณยืมมา ๓๐ ก็คือเดือนหนึ่งมี ๓๐ วัน ถ้าหากว่าเดือนไปยืมปีมา ก็แปลว่ายืมมา ๑๒ ก็คือ ๑ ปี มี ๑๒ เดือน แต่ด้วยความเคยชินท่านทั้งหลายก็จะทำผิด เพราะว่ายืมมาก็กลายเป็น ๑ เท่านั้น เป็นต้น

อีกอย่างหนึ่ง วันนี้การสวดกรรมวาจาอุปสมบทเป็นภาษาบาลีนั้น ทางด้านผู้ออกข้อสอบออกได้ค่อนข้างจะโหดร้าย เพราะว่าพระอุปัชฌาย์ชื่อธัมมัญญู นาคทั้งสองชื่อจันทสิริและกิตติเมธี ในเมื่อเป็นเช่นนั้นก็แปลว่าต้องเข้าวิภัตติ ในส่วนของการันต์ คือเสียงสระ ทั้งเสียงอู เสียงอิ และเสียงอี ท่านที่ไม่มีพื้นฐานทางด้านบาลีมาก่อนก็ตายสนิท..! จึงทำให้เป็นที่น่าเสียดาย เพราะว่าเป็นข้อสอบบังคับทำ ถ้าหากว่าทำผิดก็คือศูนย์เลย ข้อสอบข้ออื่นที่ให้เราเลือกเอง ถ้าหากว่ามีส่วนถูกบ้าง ยังพอที่จะหาคะแนนให้กับท่านทั้งหลายได้

แต่ว่าการที่เราทำของยากเสียก่อน ทำให้ท่านทั้งหลาย ถ้าหากว่ามีนิสัยเหมือนกระผม/อาตมภาพ ก็คือถ้าผิดก็จะรีบแก้ไข แล้วเราก็จะได้รู้ว่าการเข้าวิภัตติของพระอุปัชฌาย์ ที่เป็นธัมมัญญุสสะ เป็นธัมมัญเญนะ หรือเป็นธัมมัญญุนา ในแต่ละขั้นตอนของการสวดกรรมวาจานั้น ต่อไปท่านก็จะได้มีความคล่องตัวขึ้น ถนัดขึ้น